روزنامه شرق نوشت:
از مرداد 84 که احمدینژاد دولت را تحویل گرفت تا امروز 91ماه گذشته است؛ 91 ماهی که 91 تغییر در استانداران را به همراه داشته است. تغییرات در ماههای پایانی دولت «احمدینژاد» همچنان ادامه دارد. او در روزهای گذشته هم استاندار کرمانشاه را عوض کرد و هم مسوول دفتر سیاسی، امنیتی خود را. استاندار چهارمحال را از کرمانشاه برداشت و «دمیاد» کرمانشاهی را به زادگاهش بازگرداند.
هشت استاندار در تابستان، یکی در ابتدای پاییز و دهمی در ماه پایانی زمستان، آخرین تغییرات استانداران در سال پایانی دولت تا این لحظه بوده است. در همان فصل گرم عزل و نصبهای تابستان، نمایندگان استانهای اصفهان، بوشهر، خوزستان، گیلان و مرکزی هم شایعه تغییر استانداران این استانها را تایید کردند و نمایندگان سایر استانها از ثبات مدیریت در سطوح استانداریها خبر دادند.
شایعهای که درباره برخی استانها مانند: گیلان و بوشهر درست از آب درآمد و درباره برخی دیگر اشتباه. همان زمان هم شایعه تغییر استاندار کرمانشاه به گوش رسید اما گویا شش ماهی زمان نیاز داشت تا رنگ واقعیت بگیرد. در جلسه یکشنبه هیات دولت، «حجتالله دمیاد» به عنوان استاندار جدید کرمانشاه انتخاب شد. دمیاد پیشتر مدیرکل امنیتی وزارت کشور و معاون سیاسی،امنیتی استانداری کرمانشاه بوده است و سابقه فعالیت در نهاد ریاستجمهوری را هم در کارنامهاش دارد. خبر برکناری استاندار کرمانشاه، روز یکشنبه منتشر شد.
خبر این بود که «دادوش هاشمی» برکنار و «دمیاد» جایگزین او شده است؛ خبری که در محافل خبری این استان هم تقریبا شوکآور بود، چراکه هاشمی را همه به نزدیکیاش با حلقه حامیان دولت و بهویژه دوستدار مشایی میشناسند. گرچه گفته شده در عین حال او کسی است که تمایل ندارد همه تخممرغهایش را در یک سبد بچیند.
به نظر میرسد در ماههای پایانی دولت تمامی تحرکات انتخاباتی استانداران از سوی دولت رصد میشود و استانداری که کوچکترین زاویهای با اهداف دولت پیدا کند، جابهجا میشود. استاندار برکنار شده کرمانشاه پیشتر به هنگام سکانداری «ستاریفر» بر سازمان مدیریت و برنامهریزی، مدیر این نهاد برنامهریزی در استان کهگیلویه و بویراحمد بوده است، در دولت احمدینژاد او رییس سازمان مدیریت برنامهریزی کرمانشاه شده و بعد از انحلال آن به معاونت برنامهریزی استانداری رسید. با این جابهجایی اخیر آمار تغییر استانداران توسط احمدینژاد از دولت نهم تاکنون به رقم 91 رسیده است.
در دولت نهم استانداران با 49 تعویض پست مواجه بودند. با روی کار آمدن دولت دهم و ادامه تعویض استانداران دامنه تغییرات گسترده شد تا تابستان گذشته که فصل گرم عزل و نصب استانداران نام گرفت. استانداران هشت استان قم، خراسان شمالی، همدان، سیستان و بلوچستان، گیلان، کهگیلویه و بویراحمد، اردبیل و بوشهر تغییر کردند. در نخستین روزهای فصل پاییز نیز خبر تغییر استاندار البرز بر خروجی رسانهها قرار گرفت.
از میان آن عزل و نصبها، تغییر دو استاندار خراسان شمالی که با شش تغییر رکورددار است و قم (نخستینها) بهشدت پرواکنش بود. شنیدهها حاکی از این بود که دلیل اصلی تغییر استاندار قم، مخالفت و تعلل وی درخصوص اجرای طرح «منوریل» قم بوده است که توسط محمود احمدینژاد برنامهریزی شده بود. در هر حال اعتراضات به این انتصاب به تریبون نمازجمعه قم و نمایندگان این استان نیز کشیده شد. تغییر استاندار خراسان شمالی هم بیواکنش نبود تا جایی که امامجمعه موقت بجنورد در خطبههای نمازجمعه گفت که تغییرات مکرر استانداران به خراسان شمالی آسیب وارد کرده است و با توجه به مدت باقیمانده به پایان کار دولت دهم صحیح نیست.
کارآموزی استانداری
نکته جالب برکناری استانداران در ماههای پایانی دولت این است که بسیاری از این افراد منصوب خود احمدینژاد یا منتخب نزدیکان او بودند تصمیم به برکناری آنها در آستانه انتخابات گرفته میشود. بسیاری پیشتر به این اشاره کرده بودند که منشأ این تغییرات جایی بیرون از وزارت کشور و در حوالی نهاد ریاستجمهوری و حلقه نزدیک به دولت آن هم با سیبل انتخاباتی است.
«داریوش قنبری» نماینده مجلس هشتم که استاندار استانی که او نمایندهاش بوده است هم در همان سریال تغییرات تابستان عزل شد میگوید: «این تغییرات نه کاری و مدیریتی بلکه انتخاباتی است.»
او با اشاره به اینکه مدتزمانی تا پایان عمر دولت باقی نمانده است، میگوید: «این تغییرات نمیتواند دلیلی مدیریتی داشته باشد چون استانداری که در این ماهها منصوب میشود فرصتی برای شناخت مسایل حوزه تحت مدیریتش پیدا نمیکند، تا بیاید وضعیت چگونه است دولت به پایان رسیده است.»
به اعتقاد او این عزل و نصبها صرفا بر اساس نسبت وفاداری فرد به رییس دولت صورت میگیرد و با کوچکترین تردیدی امکان عزل فرد فراهم میشود. به اعتقاد این نماینده پیشین مجلس در شرایطی که دولت کارکرد حزبی پیدا کرده و چشم به پیروزی در انتخابات هم دوخته است، مشاهده چنین رفتاری عجیب نیست.
«علی بزرگواری» نماینده کهگیلویه و بویراحمد اما خودش با این پرسش روبهروست که وقتی از سوی دولت، فرمانداران و استانداران اعلام میشود که در ماههای نزدیک به انتخابات دست به تغییر روسای سازمانها یا مدیران جزء زده نشود، پس خود دولت با چه استدلالی دست به تغییر استانداران میزند؟
او میگوید: «چطور است که میگویند رییس یک بخش را نمیشود جابهجا کرد اما استاندار را میشود؟ او این رفتار را به سیاست یک بام و دو هوای دولت تعبیر میکند.» استاندار کهگیلویه و بویراحمد بعد از یک سال تغییر کرد. در بین این تغییرات، روایت استاندار اردبیل هم جالب است. اکبر نیکزاد (برادر وزیر فعلی راه و شهرسازی و از نزدیکان احمدینژاد) از این استان به اردبیل رفت و حسین صابری جایگزینش شد.
علی بزرگواری نماینده این استان میگوید: «با توجه به اینکه اصالتا اردبیلی و پیشتر هم شهردار آنجا بودند، گویا اصلا برنامه این بوده که همانجا استاندار شوند. اما چون سابقه نداشته و گویا نیاز بوده که یک دوره کارآموزی استانداری در جایی ببینند، استان محروم کهگیلویه و بویراحمد را برای او انتخاب کرده بودند.»
وزیری که فقط امضا میکند
«مصطفی محمدنجار» در همان تابستان تغییرات سریالی استانداران گفته بود: «این بهمعنای نارضایتی از شخص خاصی یا مهم و بالا بودن فرد دیگری نیست و تغییرات بر اساس ضرورتها و نیاز کشور به حضور مدیران جدیدتر و باتجربهتر برای پیشبرد اهداف نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران انجام میشود.» اما پاسخ نجار نهتنها پذیرفته نشد، بلکه به واکنشها دامن زد. او همان زمان در پاسخ به یک نماینده هم گفته بود: «نقشی در تغییر استانداران ندارم.»
از مرداد 84 که احمدینژاد دولت را تحویل گرفت تا امروز 91ماه گذشته است؛ 91 ماهی که 91 تغییر در استانداران را به همراه داشته است. تغییرات در ماههای پایانی دولت «احمدینژاد» همچنان ادامه دارد. او در روزهای گذشته هم استاندار کرمانشاه را عوض کرد و هم مسوول دفتر سیاسی، امنیتی خود را. استاندار چهارمحال را از کرمانشاه برداشت و «دمیاد» کرمانشاهی را به زادگاهش بازگرداند.
هشت استاندار در تابستان، یکی در ابتدای پاییز و دهمی در ماه پایانی زمستان، آخرین تغییرات استانداران در سال پایانی دولت تا این لحظه بوده است. در همان فصل گرم عزل و نصبهای تابستان، نمایندگان استانهای اصفهان، بوشهر، خوزستان، گیلان و مرکزی هم شایعه تغییر استانداران این استانها را تایید کردند و نمایندگان سایر استانها از ثبات مدیریت در سطوح استانداریها خبر دادند.
شایعهای که درباره برخی استانها مانند: گیلان و بوشهر درست از آب درآمد و درباره برخی دیگر اشتباه. همان زمان هم شایعه تغییر استاندار کرمانشاه به گوش رسید اما گویا شش ماهی زمان نیاز داشت تا رنگ واقعیت بگیرد. در جلسه یکشنبه هیات دولت، «حجتالله دمیاد» به عنوان استاندار جدید کرمانشاه انتخاب شد. دمیاد پیشتر مدیرکل امنیتی وزارت کشور و معاون سیاسی،امنیتی استانداری کرمانشاه بوده است و سابقه فعالیت در نهاد ریاستجمهوری را هم در کارنامهاش دارد. خبر برکناری استاندار کرمانشاه، روز یکشنبه منتشر شد.
خبر این بود که «دادوش هاشمی» برکنار و «دمیاد» جایگزین او شده است؛ خبری که در محافل خبری این استان هم تقریبا شوکآور بود، چراکه هاشمی را همه به نزدیکیاش با حلقه حامیان دولت و بهویژه دوستدار مشایی میشناسند. گرچه گفته شده در عین حال او کسی است که تمایل ندارد همه تخممرغهایش را در یک سبد بچیند.
به نظر میرسد در ماههای پایانی دولت تمامی تحرکات انتخاباتی استانداران از سوی دولت رصد میشود و استانداری که کوچکترین زاویهای با اهداف دولت پیدا کند، جابهجا میشود. استاندار برکنار شده کرمانشاه پیشتر به هنگام سکانداری «ستاریفر» بر سازمان مدیریت و برنامهریزی، مدیر این نهاد برنامهریزی در استان کهگیلویه و بویراحمد بوده است، در دولت احمدینژاد او رییس سازمان مدیریت برنامهریزی کرمانشاه شده و بعد از انحلال آن به معاونت برنامهریزی استانداری رسید. با این جابهجایی اخیر آمار تغییر استانداران توسط احمدینژاد از دولت نهم تاکنون به رقم 91 رسیده است.
در دولت نهم استانداران با 49 تعویض پست مواجه بودند. با روی کار آمدن دولت دهم و ادامه تعویض استانداران دامنه تغییرات گسترده شد تا تابستان گذشته که فصل گرم عزل و نصب استانداران نام گرفت. استانداران هشت استان قم، خراسان شمالی، همدان، سیستان و بلوچستان، گیلان، کهگیلویه و بویراحمد، اردبیل و بوشهر تغییر کردند. در نخستین روزهای فصل پاییز نیز خبر تغییر استاندار البرز بر خروجی رسانهها قرار گرفت.
از میان آن عزل و نصبها، تغییر دو استاندار خراسان شمالی که با شش تغییر رکورددار است و قم (نخستینها) بهشدت پرواکنش بود. شنیدهها حاکی از این بود که دلیل اصلی تغییر استاندار قم، مخالفت و تعلل وی درخصوص اجرای طرح «منوریل» قم بوده است که توسط محمود احمدینژاد برنامهریزی شده بود. در هر حال اعتراضات به این انتصاب به تریبون نمازجمعه قم و نمایندگان این استان نیز کشیده شد. تغییر استاندار خراسان شمالی هم بیواکنش نبود تا جایی که امامجمعه موقت بجنورد در خطبههای نمازجمعه گفت که تغییرات مکرر استانداران به خراسان شمالی آسیب وارد کرده است و با توجه به مدت باقیمانده به پایان کار دولت دهم صحیح نیست.
کارآموزی استانداری
نکته جالب برکناری استانداران در ماههای پایانی دولت این است که بسیاری از این افراد منصوب خود احمدینژاد یا منتخب نزدیکان او بودند تصمیم به برکناری آنها در آستانه انتخابات گرفته میشود. بسیاری پیشتر به این اشاره کرده بودند که منشأ این تغییرات جایی بیرون از وزارت کشور و در حوالی نهاد ریاستجمهوری و حلقه نزدیک به دولت آن هم با سیبل انتخاباتی است.
«داریوش قنبری» نماینده مجلس هشتم که استاندار استانی که او نمایندهاش بوده است هم در همان سریال تغییرات تابستان عزل شد میگوید: «این تغییرات نه کاری و مدیریتی بلکه انتخاباتی است.»
او با اشاره به اینکه مدتزمانی تا پایان عمر دولت باقی نمانده است، میگوید: «این تغییرات نمیتواند دلیلی مدیریتی داشته باشد چون استانداری که در این ماهها منصوب میشود فرصتی برای شناخت مسایل حوزه تحت مدیریتش پیدا نمیکند، تا بیاید وضعیت چگونه است دولت به پایان رسیده است.»
به اعتقاد او این عزل و نصبها صرفا بر اساس نسبت وفاداری فرد به رییس دولت صورت میگیرد و با کوچکترین تردیدی امکان عزل فرد فراهم میشود. به اعتقاد این نماینده پیشین مجلس در شرایطی که دولت کارکرد حزبی پیدا کرده و چشم به پیروزی در انتخابات هم دوخته است، مشاهده چنین رفتاری عجیب نیست.
«علی بزرگواری» نماینده کهگیلویه و بویراحمد اما خودش با این پرسش روبهروست که وقتی از سوی دولت، فرمانداران و استانداران اعلام میشود که در ماههای نزدیک به انتخابات دست به تغییر روسای سازمانها یا مدیران جزء زده نشود، پس خود دولت با چه استدلالی دست به تغییر استانداران میزند؟
او میگوید: «چطور است که میگویند رییس یک بخش را نمیشود جابهجا کرد اما استاندار را میشود؟ او این رفتار را به سیاست یک بام و دو هوای دولت تعبیر میکند.» استاندار کهگیلویه و بویراحمد بعد از یک سال تغییر کرد. در بین این تغییرات، روایت استاندار اردبیل هم جالب است. اکبر نیکزاد (برادر وزیر فعلی راه و شهرسازی و از نزدیکان احمدینژاد) از این استان به اردبیل رفت و حسین صابری جایگزینش شد.
علی بزرگواری نماینده این استان میگوید: «با توجه به اینکه اصالتا اردبیلی و پیشتر هم شهردار آنجا بودند، گویا اصلا برنامه این بوده که همانجا استاندار شوند. اما چون سابقه نداشته و گویا نیاز بوده که یک دوره کارآموزی استانداری در جایی ببینند، استان محروم کهگیلویه و بویراحمد را برای او انتخاب کرده بودند.»
وزیری که فقط امضا میکند
«مصطفی محمدنجار» در همان تابستان تغییرات سریالی استانداران گفته بود: «این بهمعنای نارضایتی از شخص خاصی یا مهم و بالا بودن فرد دیگری نیست و تغییرات بر اساس ضرورتها و نیاز کشور به حضور مدیران جدیدتر و باتجربهتر برای پیشبرد اهداف نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران انجام میشود.» اما پاسخ نجار نهتنها پذیرفته نشد، بلکه به واکنشها دامن زد. او همان زمان در پاسخ به یک نماینده هم گفته بود: «نقشی در تغییر استانداران ندارم.»