در هفته گذشته رفراندوم در جزیره مالویناس انجام گرفت و شهروندان چند هزار نفری آنها که عمدتا تبعه انگلیس هستند، به حاکمیت انگلستان بر این جزیره آرژانتین رای مثبت دادند.
در هفته گذشته رفراندوم در جزیره کوچک ولی راهبردی مالویناس که انگلیسی‌ها آن را فالکلند می‌نامند انجام گرفت و شهروندان چند هزار نفری آنها که عمدتا تبعه انگلیس هستند، به حاکمیت انگلستان بر این جزیره آرژانتین رای مثبت دادند.
اینکه چرا کشورهای استعماری به اخذ قیمومت بر اراضی و سرزمین‌های مختلف جهان، در این نقاط باقی مانده‌اند و چه منافعی بر این سیاست‌های استعماری مترتب شد و یا مردم بومی این سرزمین‌ها چگونه از حقوق و حاکمیت خود در قبال این مهاجران بی‌دعوت محروم شده‌اند به خوبی می‌تواند بسیاری از حقایق رفتاری کشورهای استعماری و تاریخ ملل و رنج‌های آن را بیان کند. ولی آنچه در مورد جزیره کوچک مالویناس باید بیان شود شباهت کامل آن با یک پدیده تراژیک در قرن بیستم و در خاورمیانه است. در فلسطین نیز با شعار دروغین ملت بدون سرزمین برای سرزمین بدون ملت، در دوره قیمومتی انگلیسی‌ها در فلسطین، موج مهاجرت یهودیان از کشورهای غربی- اروپایی به این سرزمین آغاز شد و پس از کسب نصاب‌های لازم قدرت و جمعیت و حمایت، با قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل که در طی یک تلاش فشرده دیپلماتیک، کشورهای ضعیف جهانی بدان رای مثبت دادند، اسرائیل و رژیم صهیونیستی در خاورمیانه به عنوان یک غده سرطانی کاشته شد. هدف از این اقدام غیرقانونی و غیر انسانی منافع استعماری و ژئوپلتیک و ژئواکونومیک در خاورمیانه بود که رژیم صهیونیستی به عنوان کارگزار میدانی، در این منطقه بوجود آمد.
امروز نیز بار دیگر توسط انگلیسی‌ها در جزیره مالویناس این فاجعه تاریخی تکرار می‌شود و با همان شیوه و تکنیک و بدون رعایت حقوق حاکمیتی کشور آرژانتین و با تغییر ترکیب جمعیت بومی که با حضور شهروندان انگلیسی انجام شد زمینه نتایج رفراندوم ساختگی در این جزیره کامل شد.
در حقیقت یک بار دیگر اسرائیل جدید با دست انگلیسی‌ها در آمریکای جنوبی و اقیانوس اطلس، شکل گرفته که عمق اصلی این رویداد به منابع عظیم نفتی در این جزیره و حوزه نزدیک آن باز می‌گردد.
این رفتار به سادگی و در سایه سکوت مجامع بین‌المللی که سازوکارهای نظام سلطه هستند روی می‌دهد و همه قوانین و عرف حقوقی و انسانی بین‌المللی نقض می‌شود همانگونه که در فلسطین در یکصد سال گذشته همه اشکال جنایات ضد بشری و جنایت جنگی بر علیه فلسطینی‌ها روی داده و سکوت و همراهی مجامع بین‌المللی مهر تائید بر ادامه اشتغال و جنایت و اقدامات ضد بشری زده است.
تکرار اشغالگری و نقض حاکمیت کشورها و ملل، این بار در مالویناس و با همان اهداف استعماری و با همان بازیگران اصلی که باید انتظار داشت که این اسرائیل جدید نیز به پدیده‌ها و رخدادهای جنایتکارانه و ضد بشری منتهی می‌شود تا انگلیس به منافع نفتی و استعماری دست یابد.
در هفته گذشته رفراندوم در جزیره کوچک ولی راهبردی مالویناس که انگلیسی‌ها آن را فالکلند می‌نامند انجام گرفت و شهروندان چند هزار نفری آنها که عمدتا تبعه انگلیس هستند، به حاکمیت انگلستان بر این جزیره آرژانتین رای مثبت دادند.
اینکه چرا کشورهای استعماری به اخذ قیمومت بر اراضی و سرزمین‌های مختلف جهان، در این نقاط باقی مانده‌اند و چه منافعی بر این سیاست‌های استعماری مترتب شد و یا مردم بومی این سرزمین‌ها چگونه از حقوق و حاکمیت خود در قبال این مهاجران بی‌دعوت محروم شده‌اند به خوبی می‌تواند بسیاری از حقایق رفتاری کشورهای استعماری و تاریخ ملل و رنج‌های آن را بیان کند. ولی آنچه در مورد جزیره کوچک مالویناس باید بیان شود شباهت کامل آن با یک پدیده تراژیک در قرن بیستم و در خاورمیانه است. در فلسطین نیز با شعار دروغین ملت بدون سرزمین برای سرزمین بدون ملت، در دوره قیمومتی انگلیسی‌ها در فلسطین، موج مهاجرت یهودیان از کشورهای غربی- اروپایی به این سرزمین آغاز شد و پس از کسب نصاب‌های لازم قدرت و جمعیت و حمایت، با قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل که در طی یک تلاش فشرده دیپلماتیک، کشورهای ضعیف جهانی بدان رای مثبت دادند، اسرائیل و رژیم صهیونیستی در خاورمیانه به عنوان یک غده سرطانی کاشته شد. هدف از این اقدام غیرقانونی و غیر انسانی منافع استعماری و ژئوپلتیک و ژئواکونومیک در خاورمیانه بود که رژیم صهیونیستی به عنوان کارگزار میدانی، در این منطقه بوجود آمد.
امروز نیز بار دیگر توسط انگلیسی‌ها در جزیره مالویناس این فاجعه تاریخی تکرار می‌شود و با همان شیوه و تکنیک و بدون رعایت حقوق حاکمیتی کشور آرژانتین و با تغییر ترکیب جمعیت بومی که با حضور شهروندان انگلیسی انجام شد زمینه نتایج رفراندوم ساختگی در این جزیره کامل شد.
در حقیقت یک بار دیگر اسرائیل جدید با دست انگلیسی‌ها در آمریکای جنوبی و اقیانوس اطلس، شکل گرفته که عمق اصلی این رویداد به منابع عظیم نفتی در این جزیره و حوزه نزدیک آن باز می‌گردد.
این رفتار به سادگی و در سایه سکوت مجامع بین‌المللی که سازوکارهای نظام سلطه هستند روی می‌دهد و همه قوانین و عرف حقوقی و انسانی بین‌المللی نقض می‌شود همانگونه که در فلسطین در یکصد سال گذشته همه اشکال جنایات ضد بشری و جنایت جنگی بر علیه فلسطینی‌ها روی داده و سکوت و همراهی مجامع بین‌المللی مهر تائید بر ادامه اشتغال و جنایت و اقدامات ضد بشری زده است.
تکرار اشغالگری و نقض حاکمیت کشورها و ملل، این بار در مالویناس و با همان اهداف استعماری و با همان بازیگران اصلی که باید انتظار داشت که این اسرائیل جدید نیز به پدیده‌ها و رخدادهای جنایتکارانه و ضد بشری منتهی می‌شود تا انگلیس به منافع نفتی و استعماری دست یابد.