غیبت طولانی مدت سخنگو در دولت احمدی نژاد شاید یکی از حاشیه های کابینه است که همواره شائبه عدم صلاحیت سخنگوها برای اعلام مواضع دولت را دامن می زند.
به گزارش مهر، با قدم نهادن محمود احمدی نژاد بر فرش قرمز پاستور و تشکیل دولت نهم و پس از آن با پیروزی وی در انتخابات 88 و تشکیل دولت دهم، انتصاب سخنگو در دولت نیز یکی از حاشیه ساز های کابینه وی بود.
موضوعی که اکنون در ماه های پایانی ریاست جمهوری احمدی نژاد همچنان با ابهامات و چراهای بسیاری همراه است.
دی ماه 88 درحالی که بیش از 7 ماه از تشکیل کابینه دهم می گذشت، اسفندیار رحیم مشایی که همواره شاه بیت حواشی دولت بوده، از انتصاب دو سخنگو در کابینه دهم خبر داد.
خبری که نوید بخش اقدام تازه احمدی نژاد در واکنش به سوالات متعدد رسانه ها بود تا شاید از این منظر، دو سخنگو جبران مافات کرده و خلاء چند ماهه سخنگوی دولت را دوشادوش هم پرکنند.
در این بین اما شایعاتی هم از انتصاب مشایی به عنوان سخنگوی دولت به گوش می رسید، این در حالی بود که وی همواره خبر فوق را تکذیب کرده و می گفت: از آنجا که من بر تمام موضوعات اشراف دارم فعلا پاسخ سوالات خبرنگاران را می دهم اما سخنگو نیستم!
چندی بعد معرفی سید شمس الدین حسینی به عنوان سخنگوی اقتصادی دولت و محمدرضا رحیمی به عنوان سخنگوی فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و در یک کلام سخنگویی در تمام مسائل، این باور که رئیس جمهور مشتاق است خود سخنگویی دولت را بر عهده گرفته و در موضوعات مختلف اعلام موضع کند را تا حدی منتفی کرد.
این انتصاب اما با گذشت زمان و در عمل چندان نمودی نیافت و موجب شد کم حرفی سخنگویان دولت، وضع را به گونه ای رقم بزند که انباشتی از سوالات متعدد بر روی دست خبرنگاران، رسانه ها و افکار عمومی بماند.
غیبت طولانی مدت حسینی از یک سو و محدود شدن وظیفه رحیمی به روخوانی از مصوبات جلسه هیئت وزیران که عنوان سخنگویی در تمام موضوعات به جز موضوعات اقتصادی را با خود یدک می کشید از سوی دیگر، این زمزمه را به وجود آورد که رئیس جمهور سخنگوهای دولت را فاقد صلاحیت برای اظهار نظر در مسائل مختلف می داند.
این روال تا آنجایی پیش رفت که برخی التهابات اقتصادی فضای کشور را درگیر کرد و هیچ گونه اطلاع رسانی شفافی از مجاری رسمی دولت انجام نشد تا جایی که شمس الدین حسینی در یکصدمین سفر استانی در مشهد در پاسخ به خبرنگاران که از وی سوال کردند چرا به عنوان سخنگوی اقتصادی دولت کمتر در جمع خبرنگاران حاضر می شوید؟ گفت هرزمان که احساس کنم لازم است در جمع خبرنگاران حاضر می شوم، فعلا لازم نیست!
البته عدم حضور سخنگوهای دولت در جمع خبرنگاران با عدم برگزاری نشست های خبری رئیس جمهور نیز همراه بود.
سرانجام غلامحسین الهام دهم آبان ماه سال گذشته بار دیگر پس از حمایت های تمام قد خود از دولت، به عنوان سخنگوی تازه کابینه احمدی نژاد منصوب شد.
الهام در حالی آذر 91 از سوی احمدی نژاد به عنوان سخنگوی دولت معرفی شد که پیش از آن نیز در دولت نهم سخنگویی دولت را برعهده داشت . وی اواخر سال 84 به عنوان سخنگوی دولت انتخاب شد و ابتدا به شیوه معمول دوره های پیشین ریاست جمهوری جلسات سخنگویی هفتگی را پی گرفت اما در آغاز سال 87 در آستانه تغییرات کابینه ، تکذیب نادرست این خبر آغازی بر اخلال در روند برگزاری این جلسات ، کاهش چشمگیر و سپس تعطیلی آنها شد.
وی از زمان انتصابش به سمت سخنگویی در دولت دهم تاکنون در بهبوهه جنجالهای اقتصادی و سیاسی تا کنون هیچگونه نشست خبری با خبرنگاران برگزار نکرده است و تنها در حاشیه برنامه ها مانند دیگر مسئولان به برخی سوالات خبرنگاران پاسخ می دهد.
به گزارش مهر، با قدم نهادن محمود احمدی نژاد بر فرش قرمز پاستور و تشکیل دولت نهم و پس از آن با پیروزی وی در انتخابات 88 و تشکیل دولت دهم، انتصاب سخنگو در دولت نیز یکی از حاشیه ساز های کابینه وی بود.
موضوعی که اکنون در ماه های پایانی ریاست جمهوری احمدی نژاد همچنان با ابهامات و چراهای بسیاری همراه است.
دی ماه 88 درحالی که بیش از 7 ماه از تشکیل کابینه دهم می گذشت، اسفندیار رحیم مشایی که همواره شاه بیت حواشی دولت بوده، از انتصاب دو سخنگو در کابینه دهم خبر داد.
خبری که نوید بخش اقدام تازه احمدی نژاد در واکنش به سوالات متعدد رسانه ها بود تا شاید از این منظر، دو سخنگو جبران مافات کرده و خلاء چند ماهه سخنگوی دولت را دوشادوش هم پرکنند.
در این بین اما شایعاتی هم از انتصاب مشایی به عنوان سخنگوی دولت به گوش می رسید، این در حالی بود که وی همواره خبر فوق را تکذیب کرده و می گفت: از آنجا که من بر تمام موضوعات اشراف دارم فعلا پاسخ سوالات خبرنگاران را می دهم اما سخنگو نیستم!
چندی بعد معرفی سید شمس الدین حسینی به عنوان سخنگوی اقتصادی دولت و محمدرضا رحیمی به عنوان سخنگوی فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و در یک کلام سخنگویی در تمام مسائل، این باور که رئیس جمهور مشتاق است خود سخنگویی دولت را بر عهده گرفته و در موضوعات مختلف اعلام موضع کند را تا حدی منتفی کرد.
این انتصاب اما با گذشت زمان و در عمل چندان نمودی نیافت و موجب شد کم حرفی سخنگویان دولت، وضع را به گونه ای رقم بزند که انباشتی از سوالات متعدد بر روی دست خبرنگاران، رسانه ها و افکار عمومی بماند.
غیبت طولانی مدت حسینی از یک سو و محدود شدن وظیفه رحیمی به روخوانی از مصوبات جلسه هیئت وزیران که عنوان سخنگویی در تمام موضوعات به جز موضوعات اقتصادی را با خود یدک می کشید از سوی دیگر، این زمزمه را به وجود آورد که رئیس جمهور سخنگوهای دولت را فاقد صلاحیت برای اظهار نظر در مسائل مختلف می داند.
این روال تا آنجایی پیش رفت که برخی التهابات اقتصادی فضای کشور را درگیر کرد و هیچ گونه اطلاع رسانی شفافی از مجاری رسمی دولت انجام نشد تا جایی که شمس الدین حسینی در یکصدمین سفر استانی در مشهد در پاسخ به خبرنگاران که از وی سوال کردند چرا به عنوان سخنگوی اقتصادی دولت کمتر در جمع خبرنگاران حاضر می شوید؟ گفت هرزمان که احساس کنم لازم است در جمع خبرنگاران حاضر می شوم، فعلا لازم نیست!
البته عدم حضور سخنگوهای دولت در جمع خبرنگاران با عدم برگزاری نشست های خبری رئیس جمهور نیز همراه بود.
سرانجام غلامحسین الهام دهم آبان ماه سال گذشته بار دیگر پس از حمایت های تمام قد خود از دولت، به عنوان سخنگوی تازه کابینه احمدی نژاد منصوب شد.
الهام در حالی آذر 91 از سوی احمدی نژاد به عنوان سخنگوی دولت معرفی شد که پیش از آن نیز در دولت نهم سخنگویی دولت را برعهده داشت . وی اواخر سال 84 به عنوان سخنگوی دولت انتخاب شد و ابتدا به شیوه معمول دوره های پیشین ریاست جمهوری جلسات سخنگویی هفتگی را پی گرفت اما در آغاز سال 87 در آستانه تغییرات کابینه ، تکذیب نادرست این خبر آغازی بر اخلال در روند برگزاری این جلسات ، کاهش چشمگیر و سپس تعطیلی آنها شد.
وی از زمان انتصابش به سمت سخنگویی در دولت دهم تاکنون در بهبوهه جنجالهای اقتصادی و سیاسی تا کنون هیچگونه نشست خبری با خبرنگاران برگزار نکرده است و تنها در حاشیه برنامه ها مانند دیگر مسئولان به برخی سوالات خبرنگاران پاسخ می دهد.