حسن روحانی روز پنجشنبه رسما اعلام کاندیداتوری کرد.
به گزارش خبرآنلاین، حجت الاسلام حسن روحانی در مراسم اعلام نامزدی خود با قرائت آیه از قرآن کریم و تسلیت سالروز شهادت حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا گفت: به کسانی که در این روزها در اسنتان بوشهر دچار حادثه زلزله و خشم طبیعت شدند درگذشت هموطنان را تسلیت می گویم.
این نامزد انتخابات ریاست جمهوری همچنین با تشکر از زنان، اساتید و نمایندگان اقشار مختلف گفت: سلام ما بر ایران، ایرانی که امروز چهره اش غبار آلود است. سلام ما بر اسلام و انقلابی که از نام این انقلاب عده ای سو استفاده کرده اند و شعارهای بی محتوا و بد اخلاقی را پای انقلاب نوشتندو سلام ما بر آن قد خمیده که نمی دانم نامش چیست و خود می گوید نامش آزادی است. سلام من بر انقلاب اسلامی و ایران عزیز و ملت ایران!
اهم سخنان نامزد انتخابات ریاست جمهوری یازدهم در ادامه می آید:
امروز ایران روزهای حساسی را می گذراند. سرمایه هایی که در این سال های اخیر یا از دست رفت و یا بر او ضربه های سخت وارد آمد. از اخلاق می گویم که امروز این نورانیت اخلاق در جامعه ما کمرنگ شده است. اخلاق در جامعه و در مدیریت که سخن بعضی از این مدیران سال ها با واقعیت فاصله دارد.
از توسعه و پیشرفت می گویم که تنها نام زیبای آن مانده است. توسعه و پیشرفتی که در این 8 سال باید شاهد شکوفایی آن می بودیم. تمام دولت سازندگی ارزی که در اختیار داشت کمتر از 24 درصد در آمد این 8 سال بود. تمام ارزی که دولت اصلاحات داشت کمتر از 27 درصد این دوره بود و چقدر شرمگین که بانک مرکزی سکوت کند و نهادهای بین المللی اعلام کنند که رشد اقتصادی کشور منفی شده است.
از کارآمدی میگویم که در طول این مدت سخن زیادگفته شد اما از فعالیت زیربنایی کمتر انجام شد. از اعتماد و رضایت عمومی بگویم که متاسفانه به خاطر بداخلاقی ها به سمت بی اعتمادی و عدم رضایت هستیم.
ایران روزهای حساسی را می گذراند، روزهای سخت. زمان فداکاری و زمان حماسه است. چرا حساسیت؟! حساسیت به سبب چالشهای منطقه ای و بین المللی و تحریم ها. حسیاسیت به خاطر معضلات اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی و سو مدیریت ها.
مدیریت اقتصادی کشور به جای اینکه با تکیه بر مقاومت و اقتدار مر دم پبام رشد به جهانیان بدهد متاسفانه پیام ضعف می دهد. تورم بالای 30 درصد. کاهش قدرت خرید پول ملی به کمتر از نصف. بیکاری بالای 13 درصد و رشد اقتصادی صفر و یا منفی و این در شرایطی است که بیشترین درآمد ارزی در این 8 سال نصیب کشور شد.
قرار بود رشد 7 درصد و نرخ تورم و بیکاری تک رقمی باشد. همه ضعف ها را نمی توان به پای تحریم نوشت. همین مدیریت بود که تحریم ها را به سخره گرفت و آن ها را کاغذ پاره می نامید. می توانستیم تحریم ها را تقلیل دهیم.
مگر نهادها و سازکارهای اندیشه ای منحل نشد؟ مگر در کمیسیونهای دولت شاهد این همه به هم ریختگی نبودیم. تصمیمات ناهماهنگ، بی ثبات و... تا جایی شاهد 60 تصمیم مختلف درباره ارز بودیم.
من به عنوان فرزند ایران و سرباز انقلاب اسلامی چه وظیفه ای را بر دوش خود احساس می کنم؟ مگر آنچه که به عنوان تجربه اندوخته ام با سرمایه ملی نبوده است؟ در این شرایط حساس چه باید کرد؟ نباید رئیس جمهوری کار را به دست بگیرد که ملی بیاندیشد نه حزبی؟ معتدل باشد، کار آمد باشد، بین الملل شناس باشد، مسئولیت پذیر و پاسخگو باشد؟ رئیس جمهور باید جمهور مردم را اداره کند.
در این شرایط من به خاطر احساس مسئولیت شخصی و فردی ام و به خاطر نظر مشورتی بزرگان نظام که سال ها من با آن ها و در کنار آن ها کار کردم و به من گفته اند تو وظیفه داری حضور یابی و مسئولیت را به عهده بگیری. من پیش پای این ملت بن بستی را نمی بینم. باید تدبیر جای بی تدبیری را بگیرد. باید باور کنیم که مردم باید حاکم باشند. بنابراین نخبگان این مردم باید نظر بدهند.
روزگار روزگار فداکاری است. بیایید آبروها را هزینه کنیم. بیایید برای عظمت این کشور بزرگ کمر همت را ببندیم. ظرفیت ما بالاست. ما دارای توان و قدرت بالایی هستیم. نیروی انسانی تحصیل کرده و مبتکر اما بیکار هستند. سرمایه های عظیم کشاورزی ما به خاطر بی تدبیری از حد اکثر ظرفیت استفاده نمی شود. یک مدیریت کارآمد و متوازع در کنار سرمایه های بزرگ کشور و با استفاده از تمام سرمایه های کارشناسی استفاده کند می تواند ما را از این وضعیت نجات دهد.
روابط بین المللی باید در مسیر و سیاست مذاکراتی که مذاکرات را به سمت برد برد ببرد . ما نیاز به دانشمندی هنرمند داریم که تجربه داشته باشد. باید دوران جدید مدیریت کشور آغاز شود نه بر پایه ستیزه جویی بلکه با گردهم آیی ها و وفاق ها و وحدت ها. دولتی موفق خواهد بود که فراجناحی باشد. مگر می شود با یک جناح کشور را اداره کرد. کشور را ملت اداره می کند نه حزب و یک جناح .
همه انسانهای کارآمد را به کار بگیریم. هرکس این نظام را پذیرفته است از او بهره بجوییم. چرا با دلایل واهی بخشی از نخبگان را از مدیریت حذف کرده ایم. چرا بسیاری از اساتید را بازنشسته کرده ایم.؟ مگر شما حق دارید سرمایه های ملی را با تهمت و افترا و دروغ این چهره ها را منکوب کنید؟
ما مالک کشور نیستیم. رئیس دستگاه اجرایی کشور باید باور کند که صرفا یک امانتدار برای مردم است. احساس مالکانه را کنار بگذاریم. با چه حقی پول مردم را خرج می کنیم؛ ارزش پول ملی را نصف کرده ایم و هنوز شعار می دهیم. در شرایط دوران جدید مدیریت هستیم. ملاک شایستگی است و نه وابستگی.
ما نیاز به فرهنگ پویا و سیاست راهگشا داریم. اداره کشور بر اساس برنامه و نه شعار. استفاده از همه نیروهای لایق و کارآمد. همه مردم ایران باید احساس عدالت کنند و عدالت یعنی فرصت برابر. شیعه، سنی، کرد، بلوچ ، ترکمن و همه اقوام باید عدالت را احساس کنند.
اگر بار اجرایی را مردم بر عهده من بگذارند منشور حقوق شهروندی را تدوین خواهم کرد. در منشور حقوق شهروندی تمام مردم احساس برابری خواهند کرد. دولت من دولت تدبیرو امید خواهد بود.
گفتمان من احیای اقتصاد، تعامل با دنیا خواهد بود. دولت راستگویان و درست کاران را تشکیل خواهم داد. آمده ام با احیای اقتصاد ایران و تعامل سازنده با جهان دولت تدبیر و امید را تشکیل بدهم.
زنده باد اخلاق، حقوق شهروندی، اعتدال، تدبیر و امید، زنده باد اسلام و زنده باد ایران. ما حماسه سیاسی را به فرمان رهبری در 24 خرداد خواهیم آفرید. ما با دولت تدبیرو امید حماسه اقتصادی را خواهیم آفرید.
به گزارش خبرآنلاین، حجت الاسلام حسن روحانی در مراسم اعلام نامزدی خود با قرائت آیه از قرآن کریم و تسلیت سالروز شهادت حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا گفت: به کسانی که در این روزها در اسنتان بوشهر دچار حادثه زلزله و خشم طبیعت شدند درگذشت هموطنان را تسلیت می گویم.
این نامزد انتخابات ریاست جمهوری همچنین با تشکر از زنان، اساتید و نمایندگان اقشار مختلف گفت: سلام ما بر ایران، ایرانی که امروز چهره اش غبار آلود است. سلام ما بر اسلام و انقلابی که از نام این انقلاب عده ای سو استفاده کرده اند و شعارهای بی محتوا و بد اخلاقی را پای انقلاب نوشتندو سلام ما بر آن قد خمیده که نمی دانم نامش چیست و خود می گوید نامش آزادی است. سلام من بر انقلاب اسلامی و ایران عزیز و ملت ایران!
اهم سخنان نامزد انتخابات ریاست جمهوری یازدهم در ادامه می آید:
امروز ایران روزهای حساسی را می گذراند. سرمایه هایی که در این سال های اخیر یا از دست رفت و یا بر او ضربه های سخت وارد آمد. از اخلاق می گویم که امروز این نورانیت اخلاق در جامعه ما کمرنگ شده است. اخلاق در جامعه و در مدیریت که سخن بعضی از این مدیران سال ها با واقعیت فاصله دارد.
از توسعه و پیشرفت می گویم که تنها نام زیبای آن مانده است. توسعه و پیشرفتی که در این 8 سال باید شاهد شکوفایی آن می بودیم. تمام دولت سازندگی ارزی که در اختیار داشت کمتر از 24 درصد در آمد این 8 سال بود. تمام ارزی که دولت اصلاحات داشت کمتر از 27 درصد این دوره بود و چقدر شرمگین که بانک مرکزی سکوت کند و نهادهای بین المللی اعلام کنند که رشد اقتصادی کشور منفی شده است.
از کارآمدی میگویم که در طول این مدت سخن زیادگفته شد اما از فعالیت زیربنایی کمتر انجام شد. از اعتماد و رضایت عمومی بگویم که متاسفانه به خاطر بداخلاقی ها به سمت بی اعتمادی و عدم رضایت هستیم.
ایران روزهای حساسی را می گذراند، روزهای سخت. زمان فداکاری و زمان حماسه است. چرا حساسیت؟! حساسیت به سبب چالشهای منطقه ای و بین المللی و تحریم ها. حسیاسیت به خاطر معضلات اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی و سو مدیریت ها.
مدیریت اقتصادی کشور به جای اینکه با تکیه بر مقاومت و اقتدار مر دم پبام رشد به جهانیان بدهد متاسفانه پیام ضعف می دهد. تورم بالای 30 درصد. کاهش قدرت خرید پول ملی به کمتر از نصف. بیکاری بالای 13 درصد و رشد اقتصادی صفر و یا منفی و این در شرایطی است که بیشترین درآمد ارزی در این 8 سال نصیب کشور شد.
قرار بود رشد 7 درصد و نرخ تورم و بیکاری تک رقمی باشد. همه ضعف ها را نمی توان به پای تحریم نوشت. همین مدیریت بود که تحریم ها را به سخره گرفت و آن ها را کاغذ پاره می نامید. می توانستیم تحریم ها را تقلیل دهیم.
مگر نهادها و سازکارهای اندیشه ای منحل نشد؟ مگر در کمیسیونهای دولت شاهد این همه به هم ریختگی نبودیم. تصمیمات ناهماهنگ، بی ثبات و... تا جایی شاهد 60 تصمیم مختلف درباره ارز بودیم.
من به عنوان فرزند ایران و سرباز انقلاب اسلامی چه وظیفه ای را بر دوش خود احساس می کنم؟ مگر آنچه که به عنوان تجربه اندوخته ام با سرمایه ملی نبوده است؟ در این شرایط حساس چه باید کرد؟ نباید رئیس جمهوری کار را به دست بگیرد که ملی بیاندیشد نه حزبی؟ معتدل باشد، کار آمد باشد، بین الملل شناس باشد، مسئولیت پذیر و پاسخگو باشد؟ رئیس جمهور باید جمهور مردم را اداره کند.
در این شرایط من به خاطر احساس مسئولیت شخصی و فردی ام و به خاطر نظر مشورتی بزرگان نظام که سال ها من با آن ها و در کنار آن ها کار کردم و به من گفته اند تو وظیفه داری حضور یابی و مسئولیت را به عهده بگیری. من پیش پای این ملت بن بستی را نمی بینم. باید تدبیر جای بی تدبیری را بگیرد. باید باور کنیم که مردم باید حاکم باشند. بنابراین نخبگان این مردم باید نظر بدهند.
روزگار روزگار فداکاری است. بیایید آبروها را هزینه کنیم. بیایید برای عظمت این کشور بزرگ کمر همت را ببندیم. ظرفیت ما بالاست. ما دارای توان و قدرت بالایی هستیم. نیروی انسانی تحصیل کرده و مبتکر اما بیکار هستند. سرمایه های عظیم کشاورزی ما به خاطر بی تدبیری از حد اکثر ظرفیت استفاده نمی شود. یک مدیریت کارآمد و متوازع در کنار سرمایه های بزرگ کشور و با استفاده از تمام سرمایه های کارشناسی استفاده کند می تواند ما را از این وضعیت نجات دهد.
روابط بین المللی باید در مسیر و سیاست مذاکراتی که مذاکرات را به سمت برد برد ببرد . ما نیاز به دانشمندی هنرمند داریم که تجربه داشته باشد. باید دوران جدید مدیریت کشور آغاز شود نه بر پایه ستیزه جویی بلکه با گردهم آیی ها و وفاق ها و وحدت ها. دولتی موفق خواهد بود که فراجناحی باشد. مگر می شود با یک جناح کشور را اداره کرد. کشور را ملت اداره می کند نه حزب و یک جناح .
همه انسانهای کارآمد را به کار بگیریم. هرکس این نظام را پذیرفته است از او بهره بجوییم. چرا با دلایل واهی بخشی از نخبگان را از مدیریت حذف کرده ایم. چرا بسیاری از اساتید را بازنشسته کرده ایم.؟ مگر شما حق دارید سرمایه های ملی را با تهمت و افترا و دروغ این چهره ها را منکوب کنید؟
ما مالک کشور نیستیم. رئیس دستگاه اجرایی کشور باید باور کند که صرفا یک امانتدار برای مردم است. احساس مالکانه را کنار بگذاریم. با چه حقی پول مردم را خرج می کنیم؛ ارزش پول ملی را نصف کرده ایم و هنوز شعار می دهیم. در شرایط دوران جدید مدیریت هستیم. ملاک شایستگی است و نه وابستگی.
ما نیاز به فرهنگ پویا و سیاست راهگشا داریم. اداره کشور بر اساس برنامه و نه شعار. استفاده از همه نیروهای لایق و کارآمد. همه مردم ایران باید احساس عدالت کنند و عدالت یعنی فرصت برابر. شیعه، سنی، کرد، بلوچ ، ترکمن و همه اقوام باید عدالت را احساس کنند.
اگر بار اجرایی را مردم بر عهده من بگذارند منشور حقوق شهروندی را تدوین خواهم کرد. در منشور حقوق شهروندی تمام مردم احساس برابری خواهند کرد. دولت من دولت تدبیرو امید خواهد بود.
گفتمان من احیای اقتصاد، تعامل با دنیا خواهد بود. دولت راستگویان و درست کاران را تشکیل خواهم داد. آمده ام با احیای اقتصاد ایران و تعامل سازنده با جهان دولت تدبیر و امید را تشکیل بدهم.
زنده باد اخلاق، حقوق شهروندی، اعتدال، تدبیر و امید، زنده باد اسلام و زنده باد ایران. ما حماسه سیاسی را به فرمان رهبری در 24 خرداد خواهیم آفرید. ما با دولت تدبیرو امید حماسه اقتصادی را خواهیم آفرید.