یک عضو هیئت علمی جامعة المصطفی(ص) العالمیة با بیان اینکه بردباری سیاسی یعنی تحمل بالا و سعه صدر در مسائل سیاسی و اجتماعی، گفت: در روایات آمده «ابزار ریاست، سعه صدر است.» هر چقدر افراد و رجال سیاسی از سعه صدر بیشتری برخوردار باشند و خودشان را مشرف بر موضوع ببینند، بردباری سیاسی شان بیشتر خواهد بود.
آیت الله محسن غرویان، عضو هیئت علمی جامعة المصطفی(ص) العالمیة در گفتگو با مهر در مورد مفهوم بردباری سیاسی و اصول حاکم بر آن گفت: بردباری سیاسی، واژه ای مرکب از دو کلمه است که هر کدام دارای تعریف مستقلی است. بردباری همان شکیبایی و صبر و ... است که در آیات قرآن و روایات ما به عنوان یکی از فضائل اخلاقی شمرده شده است که اگر انسان دارای صبر باشد و در برابر ناملایمات صبور و بردبار و شکیبا، یکی از پله های ترقی و کمال انسان محسوب می شود. واژه سیاسی هم مسائل مربوط به عالم سیاست و جامعه است.
وی در ادامه سخنانش تصریح کرد: بنابراین بردباری سیاسی به این معناست که انسان در برابر سختی ها و ناملایمات مربوط به جامعه و سیاست بتواند شکیبا باشد. برای رسیدن به این کمال اخلاقی انسان باید هدف را والا ببیند. به نظر من هر چقدر ما هدف را والاتر و بالاتر ببینیم بردباری سیاسی ما بیشتر می شود، اما اگر به اهداف زودگذر و پیش پا افتاده بیندیشیم در برابر عدم پیروزی و ناکامی های سیاسی، ناخواسته به اصطلاح از کوره در می رویم و ناشکیبایی می کنیم. بنابراین تعریف بنده این است که بردباری سیاسی یعنی تحمل بالا و سعه صدر در مسائل سیاسی و اجتماعی.
وی در پاسخ به این سؤال که به نظر شما سیاستمداران ما واجد بردباری سیاسی هستند و اگر نیستند علت آن چیست؟، اظهار داشت: البته این صفت در افراد مختلف، متفاوت است و همه یکسان نیستند. آن چیزی که مطلوب جامعه ماست و در شرایط فعلی باید سیاستمداران ما اگر ندارند کسب کنند و اگر دارند باید آنرا تقویت کنند، همین مسأله بردباری سیاسی است که به سعه صدر افراد بر می گردد. در افراد مختلف، سعه صدر متفاوت است.
وی تأکید کرد: در روایات آمده «ابزار ریاست، سعه صدر است.» هر چقدر افراد و رجال سیاسی از سعه صدر بیشتری برخوردار باشند و خودشان را مشرف بر موضوع ببینند، بردباری سیاسی شان بیشتر خواهد بود اما اگر ظرفیت کم باشد در برابر شکستهای سیاسی و عدم موفقیتها بردباری سیاسی هم کمتر خواهد بود.
این استاد حوزه و دانشگاه در پاسخ به این سؤال که بردباری سیاسی بیشتر در چه مواقعی نیاز است و تأثیرات آن بر جامعه چیست؟ گفت: بردباری سیاسی در همه زمانها لازم است، اما در یک سری از حوادث بیشتر نیاز است، مثلا اکنون که در آستانه انتخابات ریاست جمهوری هستیم، بردباری سیاسی ارزش بیشتری دارد. افرادی که رد صلاحیت می شوند یا شکست می خورند و یا صلاحیتشان احراز نمی شود (رد صلاحیت با عدم احراز صلاحیت متفاوت است) به هر حال این افراد باید صبوری خود را نشان دهند.
وی با اشاره به اینکه صفات اخلاقی افراد در مواقع مختلف خود را نشان می دهد و ارزش آن هم همان جایی است که محل ورود و بروز آن صفت است، بیان کرد: در مورد فردی که سیر است، اگر بگوئیم در برابر گرسنگی صبور است، معنایی ندارد. صبر در گرسنگی وقتی معنا دارد که انسان گرسنه باشد والا در حالت سیری که صبر در گرسنگی معنا پیدا نمی کند. صبوری سیاسی هم باید در ناملایمات سیاسی خود را نشان دهد، لذا این گونه حوادث سیاسی مانند انتخابات، مجرا و محل بروز بردباری سیاسی است.
آیت الله محسن غرویان، عضو هیئت علمی جامعة المصطفی(ص) العالمیة در گفتگو با مهر در مورد مفهوم بردباری سیاسی و اصول حاکم بر آن گفت: بردباری سیاسی، واژه ای مرکب از دو کلمه است که هر کدام دارای تعریف مستقلی است. بردباری همان شکیبایی و صبر و ... است که در آیات قرآن و روایات ما به عنوان یکی از فضائل اخلاقی شمرده شده است که اگر انسان دارای صبر باشد و در برابر ناملایمات صبور و بردبار و شکیبا، یکی از پله های ترقی و کمال انسان محسوب می شود. واژه سیاسی هم مسائل مربوط به عالم سیاست و جامعه است.
وی در ادامه سخنانش تصریح کرد: بنابراین بردباری سیاسی به این معناست که انسان در برابر سختی ها و ناملایمات مربوط به جامعه و سیاست بتواند شکیبا باشد. برای رسیدن به این کمال اخلاقی انسان باید هدف را والا ببیند. به نظر من هر چقدر ما هدف را والاتر و بالاتر ببینیم بردباری سیاسی ما بیشتر می شود، اما اگر به اهداف زودگذر و پیش پا افتاده بیندیشیم در برابر عدم پیروزی و ناکامی های سیاسی، ناخواسته به اصطلاح از کوره در می رویم و ناشکیبایی می کنیم. بنابراین تعریف بنده این است که بردباری سیاسی یعنی تحمل بالا و سعه صدر در مسائل سیاسی و اجتماعی.
وی در پاسخ به این سؤال که به نظر شما سیاستمداران ما واجد بردباری سیاسی هستند و اگر نیستند علت آن چیست؟، اظهار داشت: البته این صفت در افراد مختلف، متفاوت است و همه یکسان نیستند. آن چیزی که مطلوب جامعه ماست و در شرایط فعلی باید سیاستمداران ما اگر ندارند کسب کنند و اگر دارند باید آنرا تقویت کنند، همین مسأله بردباری سیاسی است که به سعه صدر افراد بر می گردد. در افراد مختلف، سعه صدر متفاوت است.
وی تأکید کرد: در روایات آمده «ابزار ریاست، سعه صدر است.» هر چقدر افراد و رجال سیاسی از سعه صدر بیشتری برخوردار باشند و خودشان را مشرف بر موضوع ببینند، بردباری سیاسی شان بیشتر خواهد بود اما اگر ظرفیت کم باشد در برابر شکستهای سیاسی و عدم موفقیتها بردباری سیاسی هم کمتر خواهد بود.
این استاد حوزه و دانشگاه در پاسخ به این سؤال که بردباری سیاسی بیشتر در چه مواقعی نیاز است و تأثیرات آن بر جامعه چیست؟ گفت: بردباری سیاسی در همه زمانها لازم است، اما در یک سری از حوادث بیشتر نیاز است، مثلا اکنون که در آستانه انتخابات ریاست جمهوری هستیم، بردباری سیاسی ارزش بیشتری دارد. افرادی که رد صلاحیت می شوند یا شکست می خورند و یا صلاحیتشان احراز نمی شود (رد صلاحیت با عدم احراز صلاحیت متفاوت است) به هر حال این افراد باید صبوری خود را نشان دهند.
وی با اشاره به اینکه صفات اخلاقی افراد در مواقع مختلف خود را نشان می دهد و ارزش آن هم همان جایی است که محل ورود و بروز آن صفت است، بیان کرد: در مورد فردی که سیر است، اگر بگوئیم در برابر گرسنگی صبور است، معنایی ندارد. صبر در گرسنگی وقتی معنا دارد که انسان گرسنه باشد والا در حالت سیری که صبر در گرسنگی معنا پیدا نمی کند. صبوری سیاسی هم باید در ناملایمات سیاسی خود را نشان دهد، لذا این گونه حوادث سیاسی مانند انتخابات، مجرا و محل بروز بردباری سیاسی است.