پژوهش جدید محققان مرکز جان اینس در نورویچ نشان داده که می‌توان با افزودن یک ترکیب جدید، گوجه فرنگی‌های طعم‌دارتر که دو برابر زمان کنونی تازه می‌مانند، به دست آورد.
دانشمندان دریافتند که آنتوسیانین ها فرآیند رسیدن بیش از حد گوجه‌فرنگی را کندتر کرده و منجر به نمونه‌های با زمان نگهداری بیشتر و طعم کامل می‌شوند.
به گفته دانشمندان، افزودن ترکیبی از آنتی‌اکسیدان ها و آنتوسیانین به گوجه‌فرنگی‌های مهندسی شده بنفش می‌تواند تا بیش از دو برابر عمر آنرا افزایش داده و از 21 روز به 48 روز برساند.
رنگدانه طبیعی این گوجه‌فرنگی فرآیند بیش از حد رسیده شدن آنرا که منجر به پوسیدگی و نرم شدن آن شده، کندتر می کند که طعم بهتری را ارائه می‌کند.
![گوجه فرنگی بنفش هم آمد! (+عکس)]( "گوجه فرنگی بنفش هم آمد! (+عکس)")
پژوهش‌های قبلی بر روی گوجه‌فرنگی های مهندسی شده نشان داده که نمونه‌های غنی از آنتوسیانین باعث افزایش طول عمر موش های مستعد سرطان می شوند.
به گفته محققان، یکی از راه های ارتقای زمان نگهداری، چیدن زود موقع گوجه‌فرنگی در زمانی که هنوز سبز هستند و تحریک آنها برای رسیدن با اتیلن به شکل مصنوعی است اما این کار باعث کاهش طعم آن می‌شود.
یک شیوه دیگر پرورش نمونه‌های مختلف بوده که هیچگاه به طور کامل نمی‌رسند اما آنها نیز هیچ گاه طعم کامل ندارند.
در این پژوهش که نتایج آن در مجله Current Biology منتشر شده، دانشمندان دریافتند که آنتوسیانین ها فرآیند رسیدن بیش از حد گوجه‌فرنگی را کندتر کرده و منجر به نمونه‌های با زمان نگهداری بیشتر و طعم کامل می‌شوند.
آنها همچنین دریافتند که گوجه فرنگی های بنفش کمتر مستعد ابتلا به یکی از مهمترین بیماریهای پس از برداشت هستند که کپک خاکستری ناشی از قارچ Botrytis cinerea است.
به گفته محققان، گوجه‌فرنگی های رایج اکنون می‌توانند برای ظرفیت آنتی‌اکسیدانی خود مورد بررسی قرار گرفته و نمونه‌هایی که از بالاترین ترکیبات آنتی‌اکسیدانی برخوردارند به عنوان خطوط والد برای تولیدمثل مورد استفاده قرار بگیرند.
این یافته‌ها همچنین می‌تواند بر روی میوه‌های نرم دیگر مانند توت‌فرنگی و تمشک به کار گرفته شوند. در حال حاضر شرکت Biodeb از انواع دیگر گوجه‌فرنگیها که ترکیبات متنوع بالایی دارند برای تولید طیفی از محصولات مراقبت از پوست بهره برده است.
دانشمندان دریافتند که آنتوسیانین ها فرآیند رسیدن بیش از حد گوجه‌فرنگی را کندتر کرده و منجر به نمونه‌های با زمان نگهداری بیشتر و طعم کامل می‌شوند.
به گفته دانشمندان، افزودن ترکیبی از آنتی‌اکسیدان ها و آنتوسیانین به گوجه‌فرنگی‌های مهندسی شده بنفش می‌تواند تا بیش از دو برابر عمر آنرا افزایش داده و از 21 روز به 48 روز برساند.
رنگدانه طبیعی این گوجه‌فرنگی فرآیند بیش از حد رسیده شدن آنرا که منجر به پوسیدگی و نرم شدن آن شده، کندتر می کند که طعم بهتری را ارائه می‌کند.
پژوهش‌های قبلی بر روی گوجه‌فرنگی های مهندسی شده نشان داده که نمونه‌های غنی از آنتوسیانین باعث افزایش طول عمر موش های مستعد سرطان می شوند.
به گفته محققان، یکی از راه های ارتقای زمان نگهداری، چیدن زود موقع گوجه‌فرنگی در زمانی که هنوز سبز هستند و تحریک آنها برای رسیدن با اتیلن به شکل مصنوعی است اما این کار باعث کاهش طعم آن می‌شود.
یک شیوه دیگر پرورش نمونه‌های مختلف بوده که هیچگاه به طور کامل نمی‌رسند اما آنها نیز هیچ گاه طعم کامل ندارند.
در این پژوهش که نتایج آن در مجله Current Biology منتشر شده، دانشمندان دریافتند که آنتوسیانین ها فرآیند رسیدن بیش از حد گوجه‌فرنگی را کندتر کرده و منجر به نمونه‌های با زمان نگهداری بیشتر و طعم کامل می‌شوند.
آنها همچنین دریافتند که گوجه فرنگی های بنفش کمتر مستعد ابتلا به یکی از مهمترین بیماریهای پس از برداشت هستند که کپک خاکستری ناشی از قارچ Botrytis cinerea است.
به گفته محققان، گوجه‌فرنگی های رایج اکنون می‌توانند برای ظرفیت آنتی‌اکسیدانی خود مورد بررسی قرار گرفته و نمونه‌هایی که از بالاترین ترکیبات آنتی‌اکسیدانی برخوردارند به عنوان خطوط والد برای تولیدمثل مورد استفاده قرار بگیرند.
این یافته‌ها همچنین می‌تواند بر روی میوه‌های نرم دیگر مانند توت‌فرنگی و تمشک به کار گرفته شوند. در حال حاضر شرکت Biodeb از انواع دیگر گوجه‌فرنگیها که ترکیبات متنوع بالایی دارند برای تولید طیفی از محصولات مراقبت از پوست بهره برده است.