سایت الف نوشت:
یکی از پدیده های انتخاباتی در ایران وجود چهره‌های سیاسی است که به دلیل دور اندیشی خاصی که دارند تخم‌مرغ‌هایشان را تقسیم کرده و به تناسب درون تعدادی از سبدهای موجود قرار می‌دهند. در عرف سیاسی به این افراد «چند نبش» می‌گویند.
این پدیده که بیشتر به دلیل نبود احزاب شناسنامه دار قوی و پایدار در کشور و همچنین تحولات سریع و پیاپی عرصه سیاسی است به این صورت اتفاق می‌افتد که فرد برای اینکه در فردای انتخابات جزو شکست‌خوردگان نباشد و چیزی از دست ندهد، با تعدادی و یا همه ستادهای تبلیغاتی کاندیداهای موجود همکاری می کند تا در صورت پیروزی هر کدام از کاندیداها خود را در سپاه پیروز ببیند و از نعمات ظفرمندان بهره ای داشته باشد.
یکی از این افراد آقای نماینده اصولگرا است که انصافاً در این زمینه خاص موردی نادر و کمیاب است. آقای نماینده که در انتخابات مجلس نهم به هر دو جریان جبهه متحد و پایداری نزدیک بود در آن انتخابات از معدود گزینه هایی بود که چند گروه و جریان ذینفع در جبهه متحد بر روی وی بر سر حضور در لیست اتفاق نظر داشتند. وی که در آن ایام تازه چندماهی بود که از خدمت در دولت احمدی نژاد فارغ شده بود در آن انتخابات گزینه مورد حمایت آقایان قالیباف، رضایی، لاریجانی و جمعیت رهپویان قرار گرفت.
اما این نماینده محترم در انتخابات اخیر رکورد جدیدی را از خود برجای گذاشت. از باب ارتباط با دکتر زاکانی در زمان تصدی بسیج دانشجویی به وی ارادت داشت و حتی در ستاد انتخاباتی وی هم در جلسات مشورتی شرکت می کرد، با محسن رضایی و دوستان موتلفه هم در ارتباط است و از طرفی دیگر در ستاد ائتلاف سه‌گانه برای آقایان قالیباف، حداد و ولایتی به وظایف انقلابی خود می‌پردازد.
اما این همه ماجرا نیست؛ اگر از کاندیدای انصراف داده انتخابات که از خویشان وی بود بگذریم، از حضور وی در ستاد سعید جلیلی دیگر نمی‌توانیم عبور کنیم. به همه اینها تاسیس و هدایت یکی از ستاد های جلیلی را هم بیفزایید. البته این فعال سیاسی کمتر با خبرنگاران گفت وگو می کند و هیچ علاقه هم به اعلام موضع صریح علیه هیچ جریانی را ندارد. البته فتنه مستثنی است. علیه فتنه حرف می زند. هرچند اگر آن هم لگد به مرده زدن نبود شاید جور دیگر رفتار می کرد. رسانه ای هم دارد که این روزها با قلم یک اهل پایداری سابق برای قالیباف می نویسد.
یکی از پدیده های انتخاباتی در ایران وجود چهره‌های سیاسی است که به دلیل دور اندیشی خاصی که دارند تخم‌مرغ‌هایشان را تقسیم کرده و به تناسب درون تعدادی از سبدهای موجود قرار می‌دهند. در عرف سیاسی به این افراد «چند نبش» می‌گویند.
این پدیده که بیشتر به دلیل نبود احزاب شناسنامه دار قوی و پایدار در کشور و همچنین تحولات سریع و پیاپی عرصه سیاسی است به این صورت اتفاق می‌افتد که فرد برای اینکه در فردای انتخابات جزو شکست‌خوردگان نباشد و چیزی از دست ندهد، با تعدادی و یا همه ستادهای تبلیغاتی کاندیداهای موجود همکاری می کند تا در صورت پیروزی هر کدام از کاندیداها خود را در سپاه پیروز ببیند و از نعمات ظفرمندان بهره ای داشته باشد.
یکی از این افراد آقای نماینده اصولگرا است که انصافاً در این زمینه خاص موردی نادر و کمیاب است. آقای نماینده که در انتخابات مجلس نهم به هر دو جریان جبهه متحد و پایداری نزدیک بود در آن انتخابات از معدود گزینه هایی بود که چند گروه و جریان ذینفع در جبهه متحد بر روی وی بر سر حضور در لیست اتفاق نظر داشتند. وی که در آن ایام تازه چندماهی بود که از خدمت در دولت احمدی نژاد فارغ شده بود در آن انتخابات گزینه مورد حمایت آقایان قالیباف، رضایی، لاریجانی و جمعیت رهپویان قرار گرفت.
اما این نماینده محترم در انتخابات اخیر رکورد جدیدی را از خود برجای گذاشت. از باب ارتباط با دکتر زاکانی در زمان تصدی بسیج دانشجویی به وی ارادت داشت و حتی در ستاد انتخاباتی وی هم در جلسات مشورتی شرکت می کرد، با محسن رضایی و دوستان موتلفه هم در ارتباط است و از طرفی دیگر در ستاد ائتلاف سه‌گانه برای آقایان قالیباف، حداد و ولایتی به وظایف انقلابی خود می‌پردازد.
اما این همه ماجرا نیست؛ اگر از کاندیدای انصراف داده انتخابات که از خویشان وی بود بگذریم، از حضور وی در ستاد سعید جلیلی دیگر نمی‌توانیم عبور کنیم. به همه اینها تاسیس و هدایت یکی از ستاد های جلیلی را هم بیفزایید. البته این فعال سیاسی کمتر با خبرنگاران گفت وگو می کند و هیچ علاقه هم به اعلام موضع صریح علیه هیچ جریانی را ندارد. البته فتنه مستثنی است. علیه فتنه حرف می زند. هرچند اگر آن هم لگد به مرده زدن نبود شاید جور دیگر رفتار می کرد. رسانه ای هم دارد که این روزها با قلم یک اهل پایداری سابق برای قالیباف می نویسد.