«اصغر فرهادی» گفت: برای مردم ایران خیلی سخت است که ببینند در چنین فیلمی(آرگو) اینقدر با کوتهبینی به آنها نگریسته شده و آنها را منفی و خشن به تصویر کشیدهاند.
به گزارش فارس، فیلم «گذشته» ساخته «اصغر فرهادی» توانست جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن را در جشنواره فیلم کن کسب کند.
«فرهادی» چند روز قبل، پیش از اعلام نتایج جشنواره فیلم کن با نشریه سینمایی «هالیوود ریپورتر» مصاحبه کرده است که در زیر میخوانیم:
*تو اولین فیلمساز ایرانی هستی که سال گذشته برای فیلم «جدایی» برنده جایزه اسکار شدی. چه احساسی داری؟
_خیلی حس خوشایندی است، یک تجربه فوقالعاده است چون به عنوان یک کارگردان ایرانی میدانستم که این مطلب مردم سرزمینم را خیلی خوشحال کرد و برای آنها ارزش زیادی دارد. حتی هماکنون فکر میکنم که آن شور و شعف باعث شده که آنها در خاطراتشان تجربه خوبی از حرفه و زندگی من داشته باشند. البته این فیلم علاوه بر ایران در آمریکا و سراسر دنیا نیز واکنش مشابهی در بر داشت که همه اینها برای من معنای خاصی دارد و آرامش خاصی به من میدهد.
*فیلم جدید تو «گذشته» که یکی از فیلمهای بخش مسابقه جشنواره کن امسال بود، اخیرا مورد توجه بسیاری قرار گرفته، آیا امیدی به جوایز اسکار دارید؟
_سعی میکنم که به این مطلب فکر نکنم، نه اینکه برایم مهم نباشد چون هر انسانی در هر کجای دنیا از اینکه شناخته شود و از او تقدیر شود، خوشحال میشود ولی من تلاش میکنم که متوقع نباشم تا اگر برنده این جایزه شدم بهترین اتفاق برایم محسوب شود و اگر این اتفاق نیفتاد، هیچ چیزی را از دست نداده باشم.
_تو فیلم «گذشته» را در پاریس با بازی بازیگر مشهوری چون «برنیس بژو» ساختهای، آیا در آینده شاهد همکاری دوباره شما با ستارههای بینالمللی خواهیم بود یا آیا ممکن است که شما در آینده فیلمی هالیوودی بسازی؟
_من همیشه سعیام بر این بوده که به این سوال جواب خیلی واضحی ندهم چون شما هیچگاه از آنچه که در آینده روی میدهد مطمئن نیستید. ولی من باید به شما بگویم که یک پروژه سینمایی بسیار مهم با ستارهها مطرح سینما وجود دارد که دوست دارم روی آن کار کنم. ولی هنوز نمیتوانم بگویم که آیا این پروژه بعدی من خواهد بود یا یکی پس از آن. من هنوز دارم به آن فکر میکنم و درباره داستان آن و اینکه آن را چگونه بنویسم میاندیشم، بالاخره این اولین گام در این پروژه خواهد بود.
*آیا میتوانی چیزی درباره داستان دو پروژه بعدی که درباره آن امیدواری، به ما بگویی؟
_همه چیزی که میتوانم بگویم این است که این دو پروژه در ادامه همان فیلمهای قبلی من خواهد بود، قرار نیست تغییری در مسیری که تاکنون پیمودهام، ایجاد شود. اگر ناراحت نمیشوید بیشتر از این چیزی نگویم.
*آیا بازیگران خاصی هستند که علاقمند به همکاری با آنها باشید؟
_ در واقع بازیگران زیادی هستند که واقعا دوست دارم با آنها کار کنم و کارهایش را میستایم ولی هیچگاه پروژهام را با انتخاب بازیگر شروع نکردهام بلکه همیشه عادت دارم که در اولین قدم بر داستان فیلمهایم متمرکز شوم، هیچگاه عادت ندارم که ابتدا به یک بازیگر خاص فکر کنم و سپس داستانی برای او بنویسم، من اصولا ابتدا داستانم را مینویسم و بعد هر کدام از بازیگران را جای خودشان قرار میدهم.
*چگونه ساخت فیلم «گذشته» برای شما متفاوت بود؟ آیا این به شما کمک کرد که با وجود سانسورها به کشورتان بازگردید؟
_این سوال خیلی از من میشود، ولی خوب اگر شما برای 40 سال به یک سبک و روش راه بروید، حتی اگر مسیر هم هموارتر، راحتتر و کم خطرتر هم شما باز سبک راه رفتن شما تغییری نخواهد کرد، شاید تنها در احساس شما تغییری ایجاد شود، اینگونه که احساس راحتی و اطمینان خاطر بیشتری داشته باشید، بالاخره شما هنگامی که در ایران فیلم میسازید همیشه این دغدغه را دارید که آیا میتوانید پروژه تان را آنگونه که دوست دارید به انجام برسانید و اینکه آیا مخاطب سرانجام فیلم شما را خواهد دید یا خیر در حالیکه این نگرانیها در اینجا وجود ندارد.
_این روزها وضعیت سانسور در ایران چگونه است، آیا هیچ نشانهای مبنی بر اینکه سیستم در حال بازتر و یا محدودتر شدن باشد، وجود دارد؟
_سیستمی که وجود دارد غیر قابل پیشبینی است. نمیشود در این باره توضیح دارد یا آن را توصیف کرد چون همیشه در حال تغییر است. هر روز داستان جدیدی است، و شاید این درست همان چیزی باشد که برای ما مشکل آفرین است. اگر در اینباره قانون مشخصی وجود داشت میدانستیم که چگونه با آن کنار بیاییم و با با آن مقابله کنیم. در حال حاضر موقعیت شما به حال و هوای مردمی که برای شما تصمیم میگیرند بستگی دارد و گاهی اوقات شما احساس راحتی بیشتری میکنید و گاهی اوقات ناگهان محدودیتها بیشتر میشود و همین مسئله است که این شرایط را غیر قابل پیشبینی و سخت میکند. شما باید طی دو مرحله مجوز فیلمتان را دریافت کنید، یکی زمانیکه فیلمنامه به اتمام میرسد و دیگر پیش از اکران. دو موقعیت سختی که پیش رو داریم، از بیرون، ممکن است که دیگران از این همه فشاری که باید هنگام ساخت فیلم متحمل شد، تعجب کنند، به هر حال فیلمسازان و هنرمندان ما به طور کلی به مبارزه و جستجویشان برای یافتن راهی برای مقابله با سانسور ادامه میدهند، در این میان گاهی پیروز میشوند و گاهی نیز شکست میخورند.
*فیلمهای ایرانی تاکنون جوایز زیادی کسب کردهاند ازجمله اسکار شما، آنها همچنین حضور فعالی در جشنوارههای سراسر جهان دارند، به نظر شما دلیل موفقیت فیلمسازان ایرانی در سطح جهان چیست؟
_شما حتما میدانید که میزان تولید فیلم در ایران خیلی بالاست، خیلی از این فیلمها اکران میشوند، بخش قابل توجهی از آنها نیز همچون دیگر نقاط جهان، تجاری و سطحی هستند. و در این میان تعداد کمی فیلم وجود دارد که معناگرا بوده و به جنبههای عمیق و تفکر برانگیز زندگی میپردازند. از این تعداد کم، تعداد کمتری به خارج از کشور راه مییابند و زمانیکه یک فیلم به خارج از ایران راه مییابد، این مطلب برای مخاطبان ایرانی خیلی مهم است چون این راهی است برای آنکه بقیه دنیا ایران را متفاوت از آنچه که سیاستمداران از ایران به دنیا ارائه میدهند، بشناسند. مردم ایران رابطه عمیقی با فیلمهایی که به خارج از ایران سفر میکنند، دارند.
*ایران فیلم برنده اسکار «آرگو» را محکوم کرد. تو درباره این جنجالها چه میاندیشی؟
_به نظر من مردم ایران و در مجموع مخاطبان ایرانی، با این حقیقت که فیلمی ایرانی به اتفاقی که بطن تاریخ ایران به وقوع پیوسته، مشکلی ندارند، آنها حتی با این مسئله که این اتفاق چگونه به تصویر کشیده شده است نیز مشکلی ندارند، ناراحتی آنها از این مطلب است که چرا مردم خارج از سفارت، مردم کوچه و خیابان، مردم عادی نیز همانقدر منفی و خشن به تصویر کشیده شدهاند که مردمی که در جریان اشغال سفارت درگیر بودهاند. برای مردم ایران خیلی سخت است ببینند، که در چنین فیلمی اینقدر با کوته بینی و به طرز نادرستی به مردم ایران نگریسته شود.
به گزارش فارس، فیلم «گذشته» ساخته «اصغر فرهادی» توانست جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن را در جشنواره فیلم کن کسب کند.
«فرهادی» چند روز قبل، پیش از اعلام نتایج جشنواره فیلم کن با نشریه سینمایی «هالیوود ریپورتر» مصاحبه کرده است که در زیر میخوانیم:
*تو اولین فیلمساز ایرانی هستی که سال گذشته برای فیلم «جدایی» برنده جایزه اسکار شدی. چه احساسی داری؟
_خیلی حس خوشایندی است، یک تجربه فوقالعاده است چون به عنوان یک کارگردان ایرانی میدانستم که این مطلب مردم سرزمینم را خیلی خوشحال کرد و برای آنها ارزش زیادی دارد. حتی هماکنون فکر میکنم که آن شور و شعف باعث شده که آنها در خاطراتشان تجربه خوبی از حرفه و زندگی من داشته باشند. البته این فیلم علاوه بر ایران در آمریکا و سراسر دنیا نیز واکنش مشابهی در بر داشت که همه اینها برای من معنای خاصی دارد و آرامش خاصی به من میدهد.
*فیلم جدید تو «گذشته» که یکی از فیلمهای بخش مسابقه جشنواره کن امسال بود، اخیرا مورد توجه بسیاری قرار گرفته، آیا امیدی به جوایز اسکار دارید؟
_سعی میکنم که به این مطلب فکر نکنم، نه اینکه برایم مهم نباشد چون هر انسانی در هر کجای دنیا از اینکه شناخته شود و از او تقدیر شود، خوشحال میشود ولی من تلاش میکنم که متوقع نباشم تا اگر برنده این جایزه شدم بهترین اتفاق برایم محسوب شود و اگر این اتفاق نیفتاد، هیچ چیزی را از دست نداده باشم.
_تو فیلم «گذشته» را در پاریس با بازی بازیگر مشهوری چون «برنیس بژو» ساختهای، آیا در آینده شاهد همکاری دوباره شما با ستارههای بینالمللی خواهیم بود یا آیا ممکن است که شما در آینده فیلمی هالیوودی بسازی؟
_من همیشه سعیام بر این بوده که به این سوال جواب خیلی واضحی ندهم چون شما هیچگاه از آنچه که در آینده روی میدهد مطمئن نیستید. ولی من باید به شما بگویم که یک پروژه سینمایی بسیار مهم با ستارهها مطرح سینما وجود دارد که دوست دارم روی آن کار کنم. ولی هنوز نمیتوانم بگویم که آیا این پروژه بعدی من خواهد بود یا یکی پس از آن. من هنوز دارم به آن فکر میکنم و درباره داستان آن و اینکه آن را چگونه بنویسم میاندیشم، بالاخره این اولین گام در این پروژه خواهد بود.
*آیا میتوانی چیزی درباره داستان دو پروژه بعدی که درباره آن امیدواری، به ما بگویی؟
_همه چیزی که میتوانم بگویم این است که این دو پروژه در ادامه همان فیلمهای قبلی من خواهد بود، قرار نیست تغییری در مسیری که تاکنون پیمودهام، ایجاد شود. اگر ناراحت نمیشوید بیشتر از این چیزی نگویم.
*آیا بازیگران خاصی هستند که علاقمند به همکاری با آنها باشید؟
_ در واقع بازیگران زیادی هستند که واقعا دوست دارم با آنها کار کنم و کارهایش را میستایم ولی هیچگاه پروژهام را با انتخاب بازیگر شروع نکردهام بلکه همیشه عادت دارم که در اولین قدم بر داستان فیلمهایم متمرکز شوم، هیچگاه عادت ندارم که ابتدا به یک بازیگر خاص فکر کنم و سپس داستانی برای او بنویسم، من اصولا ابتدا داستانم را مینویسم و بعد هر کدام از بازیگران را جای خودشان قرار میدهم.
*چگونه ساخت فیلم «گذشته» برای شما متفاوت بود؟ آیا این به شما کمک کرد که با وجود سانسورها به کشورتان بازگردید؟
_این سوال خیلی از من میشود، ولی خوب اگر شما برای 40 سال به یک سبک و روش راه بروید، حتی اگر مسیر هم هموارتر، راحتتر و کم خطرتر هم شما باز سبک راه رفتن شما تغییری نخواهد کرد، شاید تنها در احساس شما تغییری ایجاد شود، اینگونه که احساس راحتی و اطمینان خاطر بیشتری داشته باشید، بالاخره شما هنگامی که در ایران فیلم میسازید همیشه این دغدغه را دارید که آیا میتوانید پروژه تان را آنگونه که دوست دارید به انجام برسانید و اینکه آیا مخاطب سرانجام فیلم شما را خواهد دید یا خیر در حالیکه این نگرانیها در اینجا وجود ندارد.
_این روزها وضعیت سانسور در ایران چگونه است، آیا هیچ نشانهای مبنی بر اینکه سیستم در حال بازتر و یا محدودتر شدن باشد، وجود دارد؟
_سیستمی که وجود دارد غیر قابل پیشبینی است. نمیشود در این باره توضیح دارد یا آن را توصیف کرد چون همیشه در حال تغییر است. هر روز داستان جدیدی است، و شاید این درست همان چیزی باشد که برای ما مشکل آفرین است. اگر در اینباره قانون مشخصی وجود داشت میدانستیم که چگونه با آن کنار بیاییم و با با آن مقابله کنیم. در حال حاضر موقعیت شما به حال و هوای مردمی که برای شما تصمیم میگیرند بستگی دارد و گاهی اوقات شما احساس راحتی بیشتری میکنید و گاهی اوقات ناگهان محدودیتها بیشتر میشود و همین مسئله است که این شرایط را غیر قابل پیشبینی و سخت میکند. شما باید طی دو مرحله مجوز فیلمتان را دریافت کنید، یکی زمانیکه فیلمنامه به اتمام میرسد و دیگر پیش از اکران. دو موقعیت سختی که پیش رو داریم، از بیرون، ممکن است که دیگران از این همه فشاری که باید هنگام ساخت فیلم متحمل شد، تعجب کنند، به هر حال فیلمسازان و هنرمندان ما به طور کلی به مبارزه و جستجویشان برای یافتن راهی برای مقابله با سانسور ادامه میدهند، در این میان گاهی پیروز میشوند و گاهی نیز شکست میخورند.
*فیلمهای ایرانی تاکنون جوایز زیادی کسب کردهاند ازجمله اسکار شما، آنها همچنین حضور فعالی در جشنوارههای سراسر جهان دارند، به نظر شما دلیل موفقیت فیلمسازان ایرانی در سطح جهان چیست؟
_شما حتما میدانید که میزان تولید فیلم در ایران خیلی بالاست، خیلی از این فیلمها اکران میشوند، بخش قابل توجهی از آنها نیز همچون دیگر نقاط جهان، تجاری و سطحی هستند. و در این میان تعداد کمی فیلم وجود دارد که معناگرا بوده و به جنبههای عمیق و تفکر برانگیز زندگی میپردازند. از این تعداد کم، تعداد کمتری به خارج از کشور راه مییابند و زمانیکه یک فیلم به خارج از ایران راه مییابد، این مطلب برای مخاطبان ایرانی خیلی مهم است چون این راهی است برای آنکه بقیه دنیا ایران را متفاوت از آنچه که سیاستمداران از ایران به دنیا ارائه میدهند، بشناسند. مردم ایران رابطه عمیقی با فیلمهایی که به خارج از ایران سفر میکنند، دارند.
*ایران فیلم برنده اسکار «آرگو» را محکوم کرد. تو درباره این جنجالها چه میاندیشی؟
_به نظر من مردم ایران و در مجموع مخاطبان ایرانی، با این حقیقت که فیلمی ایرانی به اتفاقی که بطن تاریخ ایران به وقوع پیوسته، مشکلی ندارند، آنها حتی با این مسئله که این اتفاق چگونه به تصویر کشیده شده است نیز مشکلی ندارند، ناراحتی آنها از این مطلب است که چرا مردم خارج از سفارت، مردم کوچه و خیابان، مردم عادی نیز همانقدر منفی و خشن به تصویر کشیده شدهاند که مردمی که در جریان اشغال سفارت درگیر بودهاند. برای مردم ایران خیلی سخت است ببینند، که در چنین فیلمی اینقدر با کوته بینی و به طرز نادرستی به مردم ایران نگریسته شود.