يك بهله سنقر تالابي به بخش محيط طبيعي اداره كل حفاظت محيط زيست تحويل داده شد
![پرنده شكاري سنقر تالابي درقم]( "پرنده شكاري سنقر تالابي درقم")
به گزارش داره كل حفاظت محيط زيست استان قم يك بهله سنقر تالابي جنس ماده ازخانواده سنقرها و راسته شاهين سانان ،كه متاسفانه توسط متخلفين حيات وحش ازناحيه بال راست آسيب ديده بود توسط دوست داران حيات وحش تحويل بخش محيط طبيعي اداره كل گرديد
اين پرنده نادر و کمیاب جهت تيمار و مداوا در محل سايت قرنطينه وحوش نگهداري مي گردد.
گزارشات و مشاهدات همكاران بخش محيط طبيعي و علاقه مندان به پرنده نگري در ماههاي اخير از وجود اين پرنده شكاري در تالابهاي منطقه بهشت معصوميه حكايت داشته است
سنقر تالابي با نام علمی لاتینCircus aeruginous48تا 55 سانتی‌متر مي باشد ؛ از تمام سنقر‌های دیگر به‌وسیله اندازه بزرگتر ، جثه درشت‌تر ، بالهای پهن‌تر و نداشتن سفیدی روی دمگاه مشخص می شود . معمولا در ارتفاع کم پروازهای تجسسی انجام می دهد ، بدین ترتیب که گاهگاهی بال می زند و در فاصله بال‌زدن‌ها در حالی که بالها را به شگل ( V ) نگاهداشته است بالبازی می کند . رنگ پرو بال در افراد این گونه از سنقر ، متغیر است . تفاوت نر بالغ این پرنده از دیگر سنقرها عبارت است از ؛ تیرگی جبه و پوشپرهای ثانوی بال ، رنگ خاکستری دم و شاهپرهای ثانوی ، سر ، پس گردن و سینه نخودی رگه رگه و سطح شکمی قهوه‌ای سیر . ماده و نر نابالغ معمولا رنگ خاکستری ندارند و یکدست قهوه‌ای شکلاتی پررنگ هستند ، با سر و شانه‌های کمرنگ ( بعضی از ماده‌ها سراسر تیره‌رنگ هستند و بیننده را به یاد کور کور می اندازند ) . جوجه‌های کمتر از یکسال ، قهوه‌ای شکلاتی پررنگ بوده ، تارک و گلویشان به رنگ کرم روشن است .تقریبا همیشه در باتلاق‌ها و تالابهائی که مناطق پوشیده از نیزارهای انبوه دارند دیده می شود .آشیانه بزرگ خود را معمولا در نیزارهای محصور در آب می سازدسنقر تالابی در گذشته از پرندگان بومی ایران بشمار می آمده و در کل پرنده‌ای‌ست نیمه مهاجر .در حال حاضر نادر و کمیاب است که در فصل زمستان به ندرت دیده می شود
به گزارش داره كل حفاظت محيط زيست استان قم يك بهله سنقر تالابي جنس ماده ازخانواده سنقرها و راسته شاهين سانان ،كه متاسفانه توسط متخلفين حيات وحش ازناحيه بال راست آسيب ديده بود توسط دوست داران حيات وحش تحويل بخش محيط طبيعي اداره كل گرديد
اين پرنده نادر و کمیاب جهت تيمار و مداوا در محل سايت قرنطينه وحوش نگهداري مي گردد.
گزارشات و مشاهدات همكاران بخش محيط طبيعي و علاقه مندان به پرنده نگري در ماههاي اخير از وجود اين پرنده شكاري در تالابهاي منطقه بهشت معصوميه حكايت داشته است
سنقر تالابي با نام علمی لاتینCircus aeruginous48تا 55 سانتی‌متر مي باشد ؛ از تمام سنقر‌های دیگر به‌وسیله اندازه بزرگتر ، جثه درشت‌تر ، بالهای پهن‌تر و نداشتن سفیدی روی دمگاه مشخص می شود . معمولا در ارتفاع کم پروازهای تجسسی انجام می دهد ، بدین ترتیب که گاهگاهی بال می زند و در فاصله بال‌زدن‌ها در حالی که بالها را به شگل ( V ) نگاهداشته است بالبازی می کند . رنگ پرو بال در افراد این گونه از سنقر ، متغیر است . تفاوت نر بالغ این پرنده از دیگر سنقرها عبارت است از ؛ تیرگی جبه و پوشپرهای ثانوی بال ، رنگ خاکستری دم و شاهپرهای ثانوی ، سر ، پس گردن و سینه نخودی رگه رگه و سطح شکمی قهوه‌ای سیر . ماده و نر نابالغ معمولا رنگ خاکستری ندارند و یکدست قهوه‌ای شکلاتی پررنگ هستند ، با سر و شانه‌های کمرنگ ( بعضی از ماده‌ها سراسر تیره‌رنگ هستند و بیننده را به یاد کور کور می اندازند ) . جوجه‌های کمتر از یکسال ، قهوه‌ای شکلاتی پررنگ بوده ، تارک و گلویشان به رنگ کرم روشن است .تقریبا همیشه در باتلاق‌ها و تالابهائی که مناطق پوشیده از نیزارهای انبوه دارند دیده می شود .آشیانه بزرگ خود را معمولا در نیزارهای محصور در آب می سازدسنقر تالابی در گذشته از پرندگان بومی ایران بشمار می آمده و در کل پرنده‌ای‌ست نیمه مهاجر .در حال حاضر نادر و کمیاب است که در فصل زمستان به ندرت دیده می شود