در هیاهوی نوسانات قیمت ارز و دلار، تورم شتابان با افزایش قیمت‌ها و دعواهای سیاسی و انتخاباتی در کشور گویا قرار است باز هم فرهنگ قربانی شده و نادیده گرفته شود. همچنان که در وضعیت عادی و دوران اوج درآمدی نفتی هم نادیده گرفته شد. این روزها کاهش شدید اعتبارات بخش فرهنگ به ویژه حوزه فرهنگ دینی زنگ خطر را به صدا درآورده است اما گوش شنوایی برای توجه به این زنگ خطر وجود ندارد.
در شرایطی که مقام معظم رهبری(مدظله العالی) بارها از مظلومیت فرهنگی سخن گفت و بر اولویت بخش فرهنگ تاکید کرده و آن را به اکسیژن و هوا به عنوان ضرورتی برای تنفس و زندگی مطرح فرمود اما کمبود اعتبارات و کاهش تخصیص در حوزه فرهنگی و قرآنی کشور، جبهه فرهنگی را نحیف و بی‌انگیزه و فضا را برای فعالیت فرهنگی سخت و تنگ کرده است.
کاهش اعتبارات فرهنگی زنگ خطری که شنیده نمیشود
این در حالی است که اصول سهم بخش فرهنگ معنای خاص از اعتبارات بسیار کم بوده و همواره به عنوان اولویت پایین به آن نگریسته شده این بخش در مصاف نابرابر با دشمن مورد بی‌مهری قرار گرفته است.
بدیهی است کاهش تخصیص اعتبارات فرهنگی به ویژه در حوزه دین از سویی افزایش تورم که منجر به کاهش مشارکت‌های مردمی در این حوزه می‌شود و از سوی دیگر موجب تعطیلی بسیاری از طرح‌های مهم و اثربخش فرهنگی و از هم گسیختگی بخش فرهنگ خواهد شد و اگر اقدامی جدی در این مورد صورت نگیرد خسارات جبران‌ناپذیری بر پیکره فرهنگی جامعه وارد خواهد شد.
این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که دشمن با تمام توان و امکانات و قابلیت‌ها در کارزار فرهنگی به میدان آمده و به تعبیر مقام معظم رهبری «هل من مبارز» می‌طلبد.
یادمان باشد در اوایل جنگ تحمیلی سهل‌انگاری و کم‌توجهی به نیروهای خودی و عدم تجهیز مناسب آنها موجب سقوط خرمشهر و سیطره دشمن بر بخش‌هایی از کشور شد پس مراقب خاکریزهای فرهنگی در جبهه نرم باشیم.