آیت الله سبحانی: تجلیل از امام‌زادگان یک وظیفه دینی است

یکی از مراجع تقلید شیعیان در پیامی تأکید کرد: تجلیل از انبیا و اولیا و امامان معصوم و فرزندان پاک و فداکار آنان، یک وظیفه دینی است.

به گزارش خبرنگار مهر، آیت الله العظمی جعفر سبحانی در پیام خود که به مناسبت نخستین همایش بزرگداشت امام زادگان استان قم که امروز پنج‌شنبه در مرکز همایش‌های دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم برگزار شد، تجلیل از امام زادگان مصداق عملی مودت و محبت به پیامبر اکرم (ص) عنوان کرد و افزود: تجلیل از امام زادگان وظیفه دینی هر فرد مسلمان و متعهد است.

وی در ادامه این پیام اظهار کرده است: زیارت امام زادگان (ع) سبب تحول حالات روحی در افراد خواهد شد و این نیز به دلیل منزلت و جایگاه این بزرگواران است که سبب نزدیکی به خداوند می شوند.

پیام آیت الله العظمی سبحانی به شرح ذیل است:
بسمه تعالی
قال الله تعالی:« فی بُیُوتٍ أذِنَ الله أن تُرفَعُ و یُذکَرَ فیها اسمُهُ یُسَبِّحُ لَهُ فیها بالغُدُوِّ و الاَصالِ رِجَالٌ لاَ تَلهِیهِم و لا بَیعٌ عَن ذِکرِ وَ إِقَامِ الصلاةِ وَ إِِیتَاءِ الزَّکَاه یَخافُونَ یَومًا تَتَقَلَّبُ فِیِه القُلوبُ و والأَبصَارُ»

« در خانه‌هایی که خداوند اذن فرمود دیوار های آن را بالا بردند تا از دستبرد شیطان و هوسبازان در امان باشد. خانه هایی که نام خدا در آنها برده شود و صبح و شام در آنها او را تسبیح می‌گویند. مردانی این کار را انجام می دهند که هیچ تجارت و داد و ستدی آنها را از یاد خدا و به پا داشتن نماز و زکات غافل نمی کند».

تجلیل از انبیا و اولیا و امامان معصوم و فرزندان پاک و فداکار آنان، یک وظیفه دینی است، مثلاً هر نوع تجلیل و تکریم از شخص پیامبر خاتم در حال حیات و بعد از ارتحال، مظهر محبّت و دوستی و مهر به آن بزرگوار است که خود، فریضه‌ای است که در قرآن مجید از آن یاد شده است.

تجلیل از فرزندان او، تجسّم بخشیدن به آیه مودّت است که به ظاهر مزد رسالت می‌باشد، چنانکه می‌فرماید: «قُل لا أَسأَلُکُم عَلَیهِ أَجراً إِلِّا الموَدِّ ةَ فِی القُربی»«بگو از شما مزد و پاداشی نمی طلبم جزمهرورزیدن به نزدیکان وبستگان خود».

احترام ازفرزندان امامان وذریه حضرت زهرا سلام الله علیهم ازمصادیق «مودّت فی القربی» به حساب می آید. ودرحدیثی وارد شدکه «یحفظ الرجل فی الولده» احترام هر انسان پس از مرگ در فرزند آنان تجلی می‌کند.

آیه ای که در آغاز سخن تلاوت کردیم، به مسلمانان دستور می‌دهد که در ترفیع بیوتی که در آنجا صبحگاهان و شامگاهان خدا تنزیه می شود، بکوشند ولی باید دقّت کرد که مقصود از این ترفیع چیست. اگر مقصود ترفیع ظاهری باشد، باید خانه‌های آنها را آباد کنیم و اگر ترفیع معنوی باشد، باید در نظافت آنجاها بکوشیم.

حرم عسکریین، خانه های آن دو امام بلکه سه امام بزگوار بوده که در آنجا خدا را عبادت می کردند و بر همة مسلمانان، لازم بود که در حفظ این بیوت بکوشند، ولی متأسفانه دست عداوت، از آستین برخی از ناصبی ها در آمد و آن خانه الهی را ویران کرد، امّا خوشبختانه این ویرانی به آبادانی بهتر و زیباتر منتهی گشت.

رفتار خصمانه اموی ها و عباسی ها با عترت طاهره و ذراری آنان لکّة ننگینی است بر پیشانی دوران زمامداری آنها، آنان به نام اسلام و به پیروی از رسالت پیامبر بر مردم حکومت می‌کردند، امّا فرزندان پیامبر(ص)، از شرّ آنان در امان نبوده و برای حفظ جان خود، به سرزمین های دور پناهنده می‌شدند که بخشی از آنها در مصر و عراق و بخش معظمی نیز در ایران است. تنها در استان قم- متجاوز از 130 ذریّه عترت و طاهره در این شهر به صورت ناشناخته زیسته اند و ندای حق را لبیک گفتند و متجاوز از 90 بقعه داریم که نشانه‌ای از ورود آنها است.

حفظ این بقاع با اصول اسلامی ، یکی از اعمال قربی است. وجود این انسان های غریب و وابسطه به پیامبر در این نقاط، علاوه بر این که از تاریخ سیاه این دو گروه حکایت می‌کند، خود مایۀ توجّه مردم به خاندان رسالت است و ساکنان سرزمین این بقاع که آخر هفته ها به زیارت آنها می‌روند نوعی تحول روحی در آنان پدید می آید.

در پایان حدیثی را که پیرامون آیۀ یاد شده در آغاز بحث وارد شده به سمع دوستان و حاضران می‌رسانیم:

سیوطی در «الدر المنثور» می‌نویسد: پیامبر گرامی در مسجد بود، این آیه بر ایشان نازل گشت، یک نفر از یاران پیامبر از او پرسید:

یا رسول الله مقصود از این بیوت چیست؟

پیامبر(ص) فرمود: خانه های پیامبران.

در این هنگام، ابوبکر اشاره به خانۀ زهرا و علی (ع) کرد و گفت: آیا این خانه هم از همین بیوتی است که باید در ترفیع آنان کوشید؟!

پیامبر(ص) فرمود:«نَعَم من أفضَلها»، «آری از بهترین آنهاست»

سلام و درود بر پیامبر خاتم و خاندان پاک و معصوم آن حضرت و ذریه زهرای مرضیه(س).