موضوع حذف یارانه های نقدی در هفته های اخیر به یک موضوع پیچیده تبدیل شده است و اگرچه این مبحث از همان ابتدای مطرح شدن در مجلس با ابهام جدی مواجه بود، اما هرچه بیشتر به سال آینده و زمان شروع فاز دوم هدفمندی یارانه های نزدیک میشویم دولت بیش از قبل با پیچیدگی ها و مشکلات عدیده این اقدام روبرو میشود. به گزارش «تابناک» از جمله شواهد این امر نظر خواهی فیس بوکی معاون اول رئیس جمهور در صفحه خود از مردن در باب میزان سقف درآمدی برای حذف یارانه نقدی است که نشان میدهد دولت مردان نگران از اشتباه در این خصوص به دامان نظرات خود مردم در این باب چنگ انداخته اند. سخنان وزیر اقتصاد و سخنگوی دولت نیز طی هفته های اخیر کاملا نشان میدهد که دولت در این موضوع بسیار دست به عصا و با احتیاط برخورد میکند تا مبادا در اولین سال ریاست جمهوری روحانی نا امیدی و بی تدبیری جای امید و تدبیر را بگیرد. اما صرف تعیین سقف درآمدی در کنار هشدار دولت و مجلس در این خصوص که اگر افراد غیر نیازمند اقدام به انصراف از دریافت یارانه نکنند، با جریمه سه برابری مواجه میشوند، نشان دهنده نوعی از اجبار در پشت حذف یارانه اغنیا است. حال اینکه معیار و خط تعیین این اغنیا چیست، همان موضوعی است که دولت سرگردان به دنبال حل آن است. سعید لیلاز در همین رابطه و در گفتگو با «تابناک» اشاره میکند که تعیین سقف درآمدی برای دریافت یارانه نقدی نه ممکن است و نه به مصلحت. وی در خصوص نظر خود در رابطه با طرح دولت و مجلس برای تعیین سقف درآمدی افراد در فاز دوم هدفمندی یارانه ها عنوان کرد: من مخالف هرگونه اقدام غیر داوطلبانه در خصوص حذف یارانه های نقدی هستم. زیرا این کار نه به مصلحت است و نه ممکن. لیلاز توضیح داد: اساسا تعیین سقف درآمدی برای حذف عده ای از دریافت یارانه نقدی در کشور ممکن نیست و حتی اگر ممکن باشد به مصلحت دولت نیست که این اقدام صورت بگیرد. آقای روحانی هم در بین مردم فقیر و هم در بین قشر مرفه جامعه پایگاه اجتماعی دارد و حذف اجباری و غیر داوطلبانه یارانه ها منجر به آن خواهد شد که بخشی از پایگاه مردمی دولت از دست برود. وی ادامه داد: اینگونه روشها مخصوص دولت آقای احمدی نژاد بود، در حالی که اگر یارانه سوخت و انرژی 100 درصد حذف شود، باید به شکل مساوی در بین همه افراد تقسیم شود تا همه از درآمد نفت سهم ثابت داشته باشند. باید کاری شود که همه از درآمد نفت سرانه ثابت داشته باشند و آنوقت اگر کسی نیازی به این سرانه نداشت و نخواست تا آن را دریافت کند، به شکل داوطلبانه و خود خواسته از دریافت آن انصراف دهد. حذف اجباری یارانه ها با ابزارهایی نظیر تعیین سقف درآمدی اقدامی به شدت غیر عاقلانه است. من به آمار واحد اطلاعات اقتصادی باور ندارم همچنین نظر سعید لیلاز را در خصوص آماری که اخیرا واحد اطلاعات اقتصادی اکونومیست در رابطه با گرانترین شهرهای جهان منتشر کرده است جویا شدیم که بر اساس آن تهران در رتبه 65 در بین شهرهای گران جهان قرار گرفته است. آماری که حکایت از آن دارد که از سال گذشته تا کنون که تهران در رتبه 122 قرار داشت، تهران گرانتر شه است. لیلاز اشاره کرد: نکته اول در خصوص این آمار این است که اینکه یک شهری را گران یا ارزان معرفی میکنند بر مبنای فاکتورها و شاخص هایی است که از دید یک فرد خارجی ترسیم شده و معمولا در رابطه با کسب و کار معنا پیدا میکنند و این به معنی است نیست که آن شهر برای اهالی و شهروندان آن هم گران یا ارزان شده باشد. وی ادامه داد: نکته دوم این است که من اطمینان ندارم که این آمار به این شکل درست باشد و باید دید که بر چه اساسی این آمار تهیه شده است. آیا نرخ دلار بازار آزاد در آن محاسبه شده و یا نرخ ارز مرجع. من حدس میزنم که این آمار بر اساس نرخ مرجع دلار تهیه شده است زیر اگر چنانچه با نرخ دلار بازار آزاد محاسبه شده باشد تهران باید ارزانتر از سال قبل میبود. لیلاز توضیح داد: اگر نرخ دلار در بازار آزاد را در نظر آوریم باید گفت که اساسا تهران به دلیل سقوط ارزش ریال در برابر دلار به شدت نسبت به سال گذشته برای خارجیان ارزانتر شده است. در نتیجه به نظر میرسد که واحد اطلاعات اقتصادی اکونومیست نرخ دلار مرجع را مبنای محاسبات خود قرار داده است و من چندان به این آمار باور ندارم. وی افزود: نکته سوم نیز این است که اساسا همه پایتختهای جهان گران هستند و شهرهای بزرگ اغلب در میان شهرهای گران قیمت قرار میگیرند. برای مثال هزینه های بخش مسکن در تهران در مقایسه با سایر شهرها بسیار بیشتر است و همین امر میتواند منجر به آن شود که پایتخت یک کشور گران تر از سایر شهرها باشد. در نهایت اینکه تا وقتی نتوان دقیقا فهمید که منای محاسبات آماری این واحد چیست نمیتوان در خصوص آن اظهار نظر دقیقی داشت.
↧